Nr 28 (2021)
Artykuły

Powrotność do przestępstwa skazanych na podstawie art. 207 k.k. za stosowanie przemocy wobec członka rodziny

Anna Więcek-Durańska
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej

Opublikowane 13.07.2022

Słowa kluczowe

  • przemoc,
  • art 207 kk,
  • powrotność do przestępstwa,
  • recydywa

Jak cytować

Więcek-Durańska, A., & Wójcik, D. (2022). Powrotność do przestępstwa skazanych na podstawie art. 207 k.k. za stosowanie przemocy wobec członka rodziny. Biuletyn Kryminologiczny, (28), 57–70. https://doi.org/10.5281/zenodo.6810724

Abstrakt

W artykule przedstawiono wyniki badań nad powrotnością do przestępstwa skazanych z art. 207 k.k. poddanych w trakcie pobytu w zakładzie karnym oddziaływaniu programu korekcyjno-edukacyjnego dla sprawców przemocy w rodzinie. W badaniu wzięło udział 182 mężczyzn odbywających karę bezwzględnego pozbawienia wolności w latach 2014-2015 z art. 207 k.k. Po upływie pięciu lat od opuszczenia placówki penitencjarnej przez ostatniego skazanego na podstawie uzyskanych danych z Krajowego Rejestru Karnego oraz systemu elektronicznego skazanych NOE Centralnego Zarządu Służby Więziennej opracowano wskaźnik powrotności do przestępstwa.

W perspektywie pięciu lat od opuszczenia placówki penitencjarnej 50,6% badanych powtórnie popełniło przestępstwo, w tym niemalże co czwarty badany (21,4%) do pięciu lat po wyjściu z zakładu karnego powtórnie do niego powrócił. Otrzymane wyniki wskazują na różnice w powrotności do przestępstwa w zależności od tego czy skazany uczestniczył w programie dla sprawców przemocy czy też nie.

Bibliografia

  1. Andrews D.A., Bonta J., Hoge R.D., Classification for Effective Rehabilitation: Rediscovering Psychology, „Criminal Justice and Behavior” 1990, nr 17(1), s. 19-52.
  2. Bachman R., Saltzman L.E., Violence Against Women: Estimates from the Redesigned Survey, US Department of Justice, Office of Justice Programs, Bureau of Justice Statistics, Washington 1995.
  3. Bąk W., Pomiar stanu, cechy, ekspresji i kontroli złości. Polska adaptacja kwestionariusza STAXI-2, „Polskie Forum Psychologiczne” 2016, t. 21, nr 1(9), s. 93-122.
  4. Cichla J., Dynamika i uwarunkowania przemian psychospołecznego funkcjonowania kobiet-ofiar przemocy domowej w trakcie procesu terapeutycznego, Uniwersytet Śląski, Katowice 2014.
  5. Chrisler J.C., Ferguson S., Violence Against Women as a Public Health Issue, „Annals of the New York Academy of Sciences” 2006, nr 1087(1), s. 235-249.
  6. Coker A.L. i in., Social Support Protects Against the Negative Effects of Partner Violence on Mental Health, „Journal of Women’s Health & Gender-Based Medicine” 2002, nr 11, s. 465-476.
  7. Czarnecka-Dzialuk B. i in., W poszukiwaniu skutecznych reakcji na przestępczość. Programy korekcyjno-edukacyjne, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2017.
  8. Davis R.C., Auchter B., National Institute of Justice funding of Experimental Studies of Violence Against Women: A Critical Look at Implementation Issues and Policy Implications, „Journal of Experimental Criminology” 2010, nr 6(4), s. 377-395.
  9. Graham-Kevan N., Bates E.A., Intimate Partner Violence Perpetrator Programmes: Ideology or Evidence‐Based Practice? [w:] S.J. Wormith, L.A. Craig, T.E. Hogue, The Wiley Handbook of What Works in Violence Risk Management: Theory, Research and Practice, John Wiley & Sons Ltd., London 2020, s. 437-449.
  10. Lee S. i in., Return on Investment: Evidence based option to improve statewide outcomes, Olympia Washington State Onstitut for Public Policy, Washington 2012.
  11. Jankowska-Guściora M., Sprawcy przemocy domowej – próba oceny prowadzonych oddziaływań penitencjarnych z perspektywy antydyskryminacyjnej, „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis| Studia de Cultura” 2016, nr 8(198), s. 117-125.
  12. Konopczyński M., Metody twórczej resocjalizacji: teoria i praktyka wychowawcza, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006.
  13. Leszczyńska A., Powrotność skazanych do zakładów karnych, „Przegląd Więziennictwa Polskiego” 2017, nr 96, s. 53-68.
  14. Pence E., Paymar M., Education Groups for Men Who Batter: The Duluth Model, Springer, New York 1993.
  15. Podkaj A., Aliszew D., Program interwencyjny dla sprawców nadużyć w rodzinie. Skrypt do prowadzenia zajęć, Fundacja im. Stefana Batorego, Warszawa b.d.
  16. Pstrąg D., Praca w procesie readaptacji społecznej skazanych, „Lubelski Rocznik Pedagogiczny” 2015, nr 33, s. 148-164.
  17. Rodgers S.T., Womanism and Domestic Violence [w:] Encyclopedia of Social Work, https://doi.org/10.1093/acrefore/9780199975839.013.1073.
  18. Serafin P. i in., Przemoc pomiędzy partnerami i zachowania ryzykowne u osób uzależnionych od alkoholu i innych substancji psychoaktywnych, „Alkoholizm i Narkomania” 2012, nr 25(3), s. 289-305.
  19. Różyńska J., Przemoc wobec kobiet w rodzinie. Niezbędnik pracownika socjalnego, Wydawnictwo Centrum Praw Kobiet, Warszawa 2007.
  20. Witkowska-Paleń A., Rola programów edukacyjno-korekcyjnych w kształtowaniu postaw i przekonań skazanych sprawców przemocy domowej, „Journal of Modern Science” 2018, nr 4(39), s. 51-71, http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.desklight-43fca824-a7a0-435d-97bd-81d4f2fc96c5 [dostęp: 22.03.2022].
  21. Woźniak A., Badania własne korelacji zmiennych pracy skazanego w kontekście procesu resocjalizacji penitencjarnej, „Roczniki Pedagogiczne” 2019, nr 11, s. 525-538.
  22. Roczna informacja statystyczna za rok 2020, BIS.0332.17.2020.AP, https://sw.gov.pl/assets/31/65/95/b6a21cb1f84331cd603486a4caae8e3e1868073a.xlsx [dostęp: 22.03.2022].
  23. Najwyższa Izba Kontroli, Pomoc społeczna świadczona osobom opuszczającym zakłady karne, KPS.430.006.2018, Nr ewid. 66/2019/P/18/041/KPS, https://www.nik.gov.pl/plik/id,21532,vp,24180.pdf [dostęp 07.02.2022].
  24. Życie po więzieniu, https://www.nik.gov.pl/aktualnosci/pomoc-spoleczna-dla-bylych-osadzonych.html [dostęp: 07.02.2022].