Contemporary thieves in Poland - their crime and punishment

Abstrakt

Theft is one of the oldest and clearly condemned crime in history. It takes a significant part in the crime structure in Poland. Nevertheless, it seems to be a forgotten and uninteresting subject among modern criminological research. In public opinion, theft invariably causes indignation, and the way of punishing thieves is a field of interest for both public opinion and politicians. In  Poland,  theft  is  an  offence  that  can  either  be  prosecuted  as  a  misdemeanor  or  a  crime - it depends on the value of the property stolen. Therefore, legal penalties for crime related to theft may vary considerably. It is precisely this line between misdemeanor and crime that is cur- rently being discussed in Poland. To talk about changes concerning the punishment of thieves, one should first check what is the current state of the criminal policy in this regard. Therefore, I want to present the results of the research, which I carried out at the Institute of Justice in 2017. I examined randomly selected court files of two above mention categories of theft, which ended validly and in which the enforcement proceedings ended in 2016. The research was conducted on 420 cases (including 233 misdemeanor and 187 crime cases). On the basis of the collected material emerges the image of the criminal policy against thieves who stood before the court, which gives the opportunity to consider whether and what changes in the law can be predicted against the perpetrators of the simple theft.

Kradzież jest jednym z najstarszych przestępstw znanych w historii. Przy ogólnej tendencji spadku ilości popełnianych przestępstw, kradzieże wciąż stanowią znaczący udział w strukturze polskiej przestępczości. W Polsce kradzież jest czynem, który może być ścigany jako wykroczenie lub jako przestępstwo – zależy to od wartości skradzionej własności. W związku z tym, kary za kradzież mogą się znacznie różnić. Sposób i wysokość tzw. „przepołowienia” kradzieży, czyli granicy od której będzie traktowana jako przestępstwo (i co za tym idzie surowiej karana), jest obecnie przedmiotem dyskusji w Polsce. Aby sprawdzić jak w rzeczywistości wygląda struktura orzekanych kar i za jakie wartości skradzionego mienia sprawcy byli pociągani do odpowiedzialności, przestawiam wyniki badania, które przeprowadziłam w Instytucie Wymiaru Sprawiedliwości w 2017 roku. Przedmiotem analizy były losowo wybrane akta sądowe 420 spraw (w tym 233 spraw wykroczeń i 187 spraw przestępstw), które zakończyły się prawomocnie i w których postępowanie wykonawcze zakończyło się w 2016 r. Na podstawie zebranego materiału wyłania się obraz polityki karnej przeciwko sprawcom kradzieży, którzy stanęli przed polskimi sądami. Artykuł jest rozszerzoną i zmodyfkowaną wersją referatu wygłoszonego na XVIII Konferencji Europejskiego Towarzystwa Kryminologicznego w Sarajewie, która odbyła się w dniach 29 sierpnia 2018 r. - 1 września 2018 r.