Abstrakt
Kompleksowe przedstawienie problematyki roli i pozycji Prokuratury w sferze działalności wykraczającej poza granice i terytorium naszego kraju oraz w sprawach z tzw. elementem zagranicznym wymaga uwzględnienia następujących płaszczyzn:
1) funkcjonalno-rzeczowej;
2) kompetencyjnej;
3) instytucjonalnej.
Pierwsza z nich obejmuje zagadnienia dotyczące zróżnicowania w obrębie międzynarodowej współpracy w sprawach karnych sensu largissimo oraz charakterystykę i specyfikę poszczególnych form tej współpracy, w których występuje Prokuratura. Chodzi więc tutaj nie tyle o systematykę tej dziedziny (zwłaszcza w ujęciu teoretyczno-dogmatycznym), ile raczej o zwrócenie uwagi na prawne (głównie procesowe) i praktyczne implikacje uregulowań- zarówno międzynarodowych, jak i krajowych - oraz dotychczasowego rozwoju wskazanych form i przejawów tej aktywności, ze szczególnym podkreśleniem nowych rozwiązań i instytucji prawnych. Implikacje te obejmują w pierwszym rzędzie przedmiotowy zakres zastosowania {ratione materiae i ratione criminis) poszczególnych instrumentów w tej sferze, jak również przesłanki (materialne i formalne) warunkujące możliwość skorzystania z każdego z nich.
The article discusses the overall activities of the Polish Public Prosecutor in the area of international cooperation in criminal matters. The analysis is carried on three levels: functional, competence and organizational. The starting point for the author is an attempt to explain the relationship between two terms: “mutual legal assistance” and “cooperation”. The author has proposed the following classifica- tion of the international cooperation in criminal matters: I - legal assistance: (1) extradition (including its modem forms, such as “surrender” to the International Criminal Court and the European Arrest Warrant within the European Union) and (2) mutual judicial assistance sensu stricto', II - other forms (modalities) of cooperation: (1) transfer of proceedings and (2) enforcement of foreign criminal judgments: (a) transfer of offenders (sentenced persons), (b) transfer of supervision over offenders conditionally sentenced of conditionally released, (c) enforcement of other sanctions and penal measures, (d) seizure and confiscation of proceeds from an offence; III - joint investigation teams; IV - cooperation between police and similar authorities (e.g. customs). The main legal basis of the Public Prosecutor’s activities in this field are pro- visions of Chapter XIII of the Polish Code of Criminal Proceedings. The Code has adopted the following two fundamental principles: superiority of international treaties and sufficiency of the Code’s provisions as a basis for cooperation. However, if in a concrete case, the cooperation is grounded on the domestic law mutuality is required. The first principle is expressed in Article 615 paragraph 1 which stipulates that provisions of this chapter are not applied if an international treaty ratified by Poland or a legal act establishing an international criminal tribunal provides otherwise. The term “international treaty” should be given a broad interpretation: it covers both multilateral conventions and bilateral agreements.
