Prześlij tekst
Nr 3 (191) [!] (2012)
Artykuły

Sytuacje ciągłe jako źródło odpowiedzialności państwa w prawie międzynarodowym - aktualne tendencje

[Continuing situations as a source of states’ responsibility in international law - current tendencies]

PDF
  • Aleksandra Mężykowska

Opublikowane 2012-09-28

Słowa kluczowe

  • Europejski Trybunał Praw Człowieka,
  • Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości,
  • Stały Trybunał Sprawiedliwości Międzynarodowej,
  • Komisja Prawa Międzynarodowego,
  • prawo międzynarodowe,
  • sytuacje ciągłe,
  • międzynarodowe prawa człowieka,
  • prawa człowieka,
  • European Court of Human Rights,
  • International Court of Justice,
  • Permanent Court of International Justice,
  • International Law Commission,
  • international law,
  • continuing situations,
  • international human rights,
  • human rights
    • ...Więcej
    Less

Prawa autorskie (c) 2012 ILS PAS

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Jak cytować

Sytuacje ciągłe jako źródło odpowiedzialności państwa w prawie międzynarodowym - aktualne tendencje: [Continuing situations as a source of states’ responsibility in international law - current tendencies]. (2012). Studia Prawnicze The Legal Studies, 3 (191) [!], 5-23. https://doi.org/10.37232/sp.2012.3.1

Abstrakt

Wpływ czasu na formowanie i ewolucję zasad prawa międzynarodowego nie jest zjawiskiem prawu nieznanym. Wymiar czasowy leży u podstawy całej koncepcji prawa, prawa międzynarodowego w szczególności. Jednakże „klasyczne” prawo międzynarodowe znało jedynie jedną koncepcję doktrynalną uwzględniającą istnienie elementu czasowego prawa, a mianowicie prawo intertemporalne.

Potrzeba uwzględnienia elementu czasowego prawa spowodowała konieczność wyjścia poza traktowane wąsko prawo intertemporalne stricto sensu. Zaczęto rozpatrywać proces stanowienia prawa i ewolucji norm prawnych z perspektywy upływu czasu lub używając określenia „progresywny rozwój” prawa międzynarodowego. Z czasem zaczęto dostrzegać, że prawo międzynarodowe musi być postrzegane jako otwarty i dynamiczny system, zdolny do wyjścia naprzeciw zmieniającym się potrzebom wspólnoty
międzynarodowej.

 

The article presents an analysis of continuing situations stricto sensu, with the main focus on the domain of human rights. The concept finds its application in circumstances where there is a continuum between the past and presence. Despite the fact that it traces back to the 19th century, the exact scope of its application as well as the legal consequences are disputable. The purpose of this analysis is to indicate the legal aspects that have to be taken into account while assessing this continuity. The author provides an overview of the relevant case-law of international courts: the Permanent Court of International Justice, European Court of Human Rights and International Court of Justice. Due to the fact that the possibility of continuing situations was foreseen by the International Law Commission, the paper refers to Article 14 of its Draft Articles on State Responsibility. The author argues that the case-law developed by international judicial organs on the basis/or in reference to international human rights treaties reflects the understanding of continuing situations in general international law. However, the key factor allowing to classify a situation as a continuing one refers to identifying the legal aspects of the continuity. Consequently, the following elements are of crucial importance in the discussion: the scope of the international obligation, the acts/or facts constituting the alleged interference in the right, date of commission of the interference, as well as the special circumstances of the case. Taking into account the evolving character of obligations incumbent upon states in the field of human rights, the concept of continuing situations may have significant effect on the accountability of certain acts for states and, as a result, increase the protection of potential victims.

PDF

Bibliografia

  1. Akandji-Kombe J.F., Positive obligations under the European Convention on Human Rights. A guide to the implementation of the European Convention on Human Rights, Strasbourg 2007.
  2. Articles on Responsibility of States for Internationally Wrongful Acts, adopted by the International Law Commission (‘ILC’), UN Doc. A/56/10 (2001).
  3. Buyse A., A Lifeline In Time - Non-retroactivity and Continuing Violations under the ECHR, „Nordic Journal of International Law” 2006, nr 1, s. 63–88.
  4. Czapliński W., Kodyfikacja prawa o odpowiedzialności międzynarodowej państw, „Studia Prawnicze” 2002, nr 4, s. 33–53.
  5. Czapliński W., Znaczenie czasu w prawie międzynarodowym, „Sprawy Międzynarodowe” 1992, nr 4-6, s. 117–132.
  6. Distefano G., Fait continu, fait composé et fait complexe dans le droit de la responsibilite, „Annuaire français de droit international” 2006, nr 52, s. 1–54.
  7. Document A/CN.4/186 and Add. 1-7: Sixth report on the law of treaties, by Sir Humphrey Waldock, Special Rapporteur, Yearbook of the International Law Commission, 1966, vol. 2, s. 51–103.
  8. Document A/CN.4/307 and Add. 1 and 2: Seventh report on State responsibility, by Mr. Roberto Ago, Special Rapporteur-The internationally wrongful act of the State, source of international responsibility (continued), Yearbook of the International Law Commission, 1978, vol. II, Part one, s. 31–60.
  9. Wyrok z dnia 17 stycznia 2012 r. w sprawie Fetisov i inni v. Rosja (skargi nr 43710/07, 6023/08, 11248/08, 27668/08, 31242/08 and 52133/08).
  10. Frankowska M., Prawo traktatów, Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej, Warszawa 1997.
  11. K.H. de Cowry v. UK, Yearbook of the European Conventionon Human Rights, 1967, vol. 10, The Hague 1969.
  12. Kamiński I.C., "Historical Situations" in the Jurisprudence of the European Court of Human Rights in Strasbourg, „Polish Yearbook of International Law” 2010, nr 30, s. 9–60.
  13. Mężykowska A., Reprywatyzacja w Strasburgu? Kilka refleksji na temat aktualnych tendencji w orzecznictwie ETPCz w sprawach polskich rozstrzyganych na gruncie art. 1 Protokołu nr 1 do EKPCz, „Studia Prawnicze” 2011, nr 1, s. 63–93.
  14. Międzyamerykańska Konwencja o wymuszonych zaginięciach osób, 1994.
  15. Międzynarodowa Konwencja w sprawie ochrony wszystkich osób przed przymusowym zaginięciem, 2006.
  16. Opinia doradcza Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 21 czerwca 1971 r. dotycząca skutków dla państw nielegalnej obecności RPA Namibii, International Court of Justice 1971.
  17. Pachtenbecke A. van, Haeclc Y., From De Becker to Varnava. The State of Continuing Situations in the Strasbourg Case Law, „European Human Rights Law Review” 2010, nr 1, s. 47–58.
  18. Pauwelyn J., The Concept of a ‘Continuing Violation’ of an International Obligation. Selected Problems, „British Yearbook of International Law” 1996, nr 1, s. 415–450.
  19. Preliminary Objections of the Federal Republic of Germany regarding Italy’s Counter-Claim.
  20. Report of the International Law Commission on the work of its fifty-third session (23 April-1 June and 2 July-10 August 2001, Document A/56/10, Yearbook of the International Law Commission, 1978, vol. II, Part two.
  21. Report of the International Law Commission on the work of its thirtieth session 8 May-28 July 1978, Document A/33/10, Yearbook of the International Law Commission, 1976, vol. II, Part two.
  22. Reports of international arbitral awards recueil des sentences arbitrales. Island of Palmas case (Netherlands, USA), vol. 2, 04.04.1928 r.
  23. Roy and Alice Fletcher v. United Kingdom, Council of Europe, European Commission of Human Rights Collection of Decisions (Strasbourg), No. 25 (May 1968).
  24. Triepel H., Völkerrecht und Landesrecht, C.L. Hirschfeld, Leipzig 1899.
  25. Trindade A.A.C., International law for humankind. Towards a new jus gentium. General course on public international law, Brill, Leiden-Boston 2008.
  26. Trindade A.A.C., Opinia odrębna do zarządzenia Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 lipca 2010 r.
  27. Trindade A.A.C., 'State responsibility in cases of massacres. Contemporary advances in international justice'. Inaugural address as Honorary Professor to the Chair in 'International and Regional Human Rights Courts' delivered on 10 November 2011 at Utrecht University, Utrecht 2011.
  28. Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 10 maja 2001 r. w sprawie Cypr v. Turcja, skarga nr 25781/94, http://echr.ketse.com/doc/25781.94-en-20010510/view/.
  29. Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie Czajkowska i inni v. Polsce, skarga nr 16651/05, http://echr.ketse.com/doc/16651.05-en-20100713/view/.
  30. Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 19 czerwca 2006 r. w sprawie Hutten-Czapska v. Polska, skarga nr 35014/97, http://echr.ketse.com/doc/35014.97-en-20060619/view/.
  31. Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 22 czerwca 2004 r. w sprawie Broniewski v. Polska, skarga nr 31443/96, http://echr.ketse.com/doc/31443.96-en-20040622/view/.
  32. Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 24 września 2002 r. w sprawie Posti i Rahko v. Finlandia, skarga nr 27824/95, http://echr.ketse.com/doc/27824.95-en-20020924/view/.
  33. Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 29 marca 2006 r. w sprawie Apicella v. Włochy, skarga nr 64890/01, http://echr.ketse.com/doc/64890.01-en-20060329/view/.
  34. Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 29 marca 2006 r. w sprawie Giuseppe Mostacciuolo v. Włochy (nr 1), skarga nr 64705/01, http://echr.ketse.com/doc/64705.01-en-20060329/view/.
  35. Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 9 kwietnia 1996 r. w sprawie McDaid v. Wielka Brytania, skarga nr 25681/94, http://echr.ketse.com/doc/25681.94-en-19960409/view/.
  36. Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 9 kwietnia 2009 r. w sprawie Silih v. Słowenia, skarga nr 71463/01, http://echr.ketse.com/doc/71463.01-en-20090409/view/.
  37. Wyrok Europejskiej Komisji Praw Człowieka z dnia 9 czerwca 1958 r. w sprawie De Becker v. Belgia, skarga nr 214/56.
  38. Wyrok Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 10 lutego 2005 r. w sprawie Certain Property (Lichtenstein v. Niemcy).
  39. Wyrok Stałego Trybunału Arbitrażowego z dnia 4 kwietnia 1928 r. w sprawie dotyczącej Wyspy Palmas (Stany Zjednoczone Ameryki Północnej v. Niderlandy).
  40. Wyrok Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej z dnia 12 czerwca 1938 r. w sprawie fosfatów w Maroku (Włochy v. Francja), Series A./B. - Fascicule No. 74.
  41. Wyrok z dnia 24 maja 1980 r., w sprawie personelu dyplomatycznego i konsularnego Stanów Zjednoczonych w Teheranie (USA v. Iran), International Court of Justice 1980.
  42. Wyrok z dnia 3 lutego 2012 r. w sprawie immunitetu jurysdykcyjnego państwa (Niemcy v. Włochy).
  43. Wyrozumska A., Umowy międzynarodowe. Teoria i praktyka, Prawo i Praktyka Gospodarcza, Warszawa 2006.
  44. Zarządzenie Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 lipca 2010 dot. Kontrmemoriału w Sprawie immunitetu jurysdykcyjnego państwa (Niemcy v. Włochy), opinia odrębna sędziego C.C. Trindade.
  45. Zarządzenie Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 lipca 2010 dot. kontrpozwu w Sprawie immunitetu jurysdykcyjnego państwa (Niemcy v. Włochy), opinia odrębna sędziego A.A. Trindade.