Orzeczenia zbieżne (concurrent sentences) i orzeczenia konsekutywne (consecutive sentences) w angielskim prawie karnym

Abstrakt

Tytuł niniejszego artykułu może wskazywać, że poświęcony on będzie problematyce postępowania karnego. Tymczasem chcąc umiejscowić zagadnienia, które stanowią podstawę do wydania orzeczeń określanych w prawie angielskim jako concurrent sentences (zwane dalej orzeczeniami zbieżnymi), oraz consecutive sentences (zwane dalej orzeczeniami konsekutywnymi) w polskim prawie karnym należałoby przede wszystkim wskazać na instytucję zbiegu przepisów, która, choć nie pozbawiona aspektów procesowych, jest przede wszyst-kim instytucją prawa karnego materialnego, oraz na instytucję kary łącznej. Już samo odmienne umiejscowienie tej problematyki w systemie prawa karnego stanowi pochodną przyjęcia w prawie angielskim określonych założeń dotyczących kwalifikacji prawnej czynu oraz znaczenia wielości ocen prawnych tego samego czynu dla wielości przestępstw. Celem niniejszego artykułu będzie analiza instytucji orzeczeń zbieżnych i konsekutywnych oraz odpowiedź na niektóre pytania wynikające z ich zestawienia z rozwiązaniami przyjętymi w prawie polskim.

The purpose of this article is to analyze the institution of the concurrent and the consecutive sentences in the English criminal law. The differences between them are based on the way they are executed and on the premises which courts take into consideration. Generally, the concurrent sentences are imposed for offences which arose out of a single act and therefore the terms of imprisonment shall run at the same time (concurrently). However, a deeper analysis of the literature and the case law of the English courts leads to the conclusion that the differences between them are not so important, because the main role plays the totality principle. It changes the way the institution of the concurrent and the consecutive sentences shall be perceived.