Abstrakt
Już od blisko dwóch lat sędziowie polskich sądów są zobligowani do orzekania na podstawie norm prawa wspólnotowego, co pociąga za sobą również konieczność dokonywania ich interpretacji przy zastosowaniu metod wykładni wykorzystywanych przez sędziów Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Ale wykładnia prawa wspólnotowego w wydaniu luksemburskim nie daje się łatwo ująć w ramy modeli interpretacyjnych przyjętych tradycyjnie na gruncie krajowych porządków normatywnych. Dalekie od sztywnej aplikacji litery prawa, z tak dalece posuniętą funkcjonalnością i dynamiczną wykładnią prawa zorientowanej na przyszłość Wspólnoty, decyzje interpretacyjne ETS ściągnęły na głowy jego sędziów ostre słowa krytyki zarówno ze strony środowisk krajowych judykatur, jak i części doktryny, oskarżających wręcz Trybunał o tworzenie prawa w ramach instytucji orzeczeń prejudycjalnych. Jak zwykle jednak okazuje się, że prawda leży pośrodku. Trybunał ani nie ograniczasię do pełnienia roli „ust wypowiadających słowa ustawy”, ani też nie dokonuje zamachu na powszechnie przyjęte metody wykładni prawa czy suwerenność judykatury państw członkowskich, kształtując - na tym ostatnim odcinku - model współpracy ETS i sądów krajowych w miejsce pionowego podporządkowania narodowych organów stosujących prawo Trybunałowi w Luksemburgu.
This study is aimed at analysing a way of an interpretation of European law, precisely the methods of interpretation employed by the European Court of Justice and binding force of its legał reasoning embodied in preliminary rullings.
In the first part of this work, I have tried to indicate a new attitude and morę comprehensive view on process of ECJ’s legał reasoning. In my opinion, we should consider this process as a kind of matrix of particular elements, a specific puzzle of commonly known methods and techniąues of legal interpretation with a paradigm of European integrity and principles of “uniformity” and “effect utile” as determining factors.
It is important to notice that in the ECJ judgements justificatory arguments do not appear in isolation. They mutually support each other, and the final law-interpreting decision is justified not by this or that particular argument or reason to be found in the judgement on the base of this or that particular method or techniąue of interpretation, but rather by the cumulative weight of all the arguments brought together in the Court’s opinion as a coherent, mutually supporting structure. This is why I postulate for comprehensive “holistic” approach to all above mentioned elements in the “matrix of considerations” by reference to which the legał meaning of the provision in ąuestion is to be identified.
