Nr 2 (176) (2008)
Artykuły

Konstytucyjne wyznaczniki pozycji ustrojowej parlamentu w przestrzeni poradzieckiej: casus Azji Centralnej

[The constitutional determinants of the political status of the Parliament in post-soviet space: Central Asia case study]

Opublikowane 2008-04-29

Słowa kluczowe

  • prawo konstytucyjne,
  • parlament,
  • ustrój państwa,
  • republiki postsowieckie,
  • constitutional law,
  • parliament,
  • state system,
  • post-Soviet republics
  • ...Więcej
    Less

Jak cytować

Konstytucyjne wyznaczniki pozycji ustrojowej parlamentu w przestrzeni poradzieckiej: casus Azji Centralnej: [The constitutional determinants of the political status of the Parliament in post-soviet space: Central Asia case study]. (2008). Studia Prawnicze The Legal Studies, 2 (176), 5-29. https://doi.org/10.37232/sp.2008.2.1

Abstrakt

Rozpad ZSRR spowodował powstanie kilkunastu samodzielnych, suwerennych i niepodległych organizmów państwowych, pośród których znakomita większość po raz pierwszyw historii uzyskała własną, pełną państwowość, stając się autentycznymi i rzeczywistymi podmiotami prawa międzynarodowego, niepowiązanymi żadnymi, mniej czy dalej idącymi, formalnymi współzależnościami z innymi, większymi od nich strukturami państwowymi, osadzonymi np. w formule państwa federacyjnego. Do grona takich państw zalicza się m.in. blok państw Azji Centralnej, tj. Kazachstan, Kirgistan, Uzbekistan, Tadżykistan i Turkmenistan, które wcześniej były częściami składowymi ZSRR, tworząc właściwe (tj. kazachską, kirgiską, uzbecką, tadżycką i turkmeńską) republiki związkowe, składające się, wraz z innymi republikami, na Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Doświadczenia republikańskie były w odniesieniu do tych państw jedynym i w zasadzie doświadczeniami państwowymi, z reguły poprzedzonymi funkcjonowaniem tworów o charakterze autonomicznym czy gwosf-autonomicznym, które zresztą w wielu przypadkach tworzone były z dużymi trudnościami i oporami, świadczącymi najlepiej o braku uformowania się postaw narodowych czy tym bardziej państwowych. Autonomiczne obwody czy rejony, później republiki, na końcu zaś republiki związkowe konstytuujące ustrój ZSRR były bowiem bardzo często powoływane jako swoisty modus vivendi między zwolennikami odrębności państwowo-narodowej a reprezentantam iopcji panislamskiej albo panradzieckiej czy wreszcie, co w przypadku ZSRR miało przecież także niebagatelne znaczenie, panrobotniczej lub pansocjalistycznej.

 

Independence of Central Asia republics proclaimed in 1991 was "politically imported" as a consequence of USSR decomposition. The same is true for de composition of republics' constitutions - their character and degree was deter mined by changes in USSR constitution. Even few months before the end of Soviet Union republics of the region did not plan a secession and their citizens were eager to sign reformed Treaty of USSR, what they showed in referendum deciding on the fate of Soviet Union. Traces of totalitarian rule can be found in outcome of systemic and legal transformation conducted by post-communist elites. Thereby it is impossible to understand contemporary processes in legal and political spheres without referring to history of statehood and constitutionalism of Central Asia republics. Process of building constitutional system is unique in each country of Central Asia. It was shaped by the oriental traditions, like clan based political mecha nisms, custom and Muslim law and by the heritage of Soviet totalitarianism. Other important factor connected with process of building constitutional system in this region are different, mixed systems of government which Central Asia states established. Generally there are presidential or semi-presidential systems of government. In contemporary struggles between democracy and authoritarian ism in Central Asia, for now the latter wins. The reasons of this situation could be found in peculiarities of political culture, national psychology, conservative attitude of political elites and vulgarization of democracy, even this "regulated and controlled" In these conditions constitutional status of the parliament in each country of Central Asia is very specific. The legal and political status of parliament belongs to the highest principles regarding the status of the legislature, i.e.: national sov ereignty, representative government as the basic form of exercising supreme powers by the nation, highest role of the constitution, separation of power. Those principles which are general accepted in most democratic regimes in Central Asia are understood in a different way. First, because organ which represents national sovereignty is not only parliament, but also the head of state. Second, because legislative functions are executed not only by parliament but also by president or government. And finally, because separation of power often is only partial. Authoritarianism in Central Asia and different presidential or semi-presidential form of government often break the principle of separation of powers.

Bibliografia

  1. Abdildin S., Parlament Kazachstana: ot sojuza k gosudarstwienosti, Ałmaty 1993.
  2. Akunow A., Gosudarstwiennoje uprawlienije Kyrgystana w tranzitnyj pieriod, Biszkek 1998.
  3. Akunow A., Institut Prezidientstwa, [w:] Politiczeskij Kyrgystan, Biszkek 2001.
  4. Anderson R.D., Fish M.S., Hanson S.E., Roeder P.G., Postcommunism and the Theory of Democracy, Princeton-Woodstock 2001.
  5. Artykbajew M.T., Osobiennosti formirowania Kyrgyzkoj demokratii, [w:] Politiczeskij Kyrgystan, Biszkek 2001.
  6. Asimbaev M.S., Politiczeskij tranzit w Kazachstane: sodierżanie processa i jego osobiennosti, Ałmaty 2001.
  7. Bodio T., Mołdawa T., Konstytucje państw Azji Centralnej. Tradycje i współczesność, Warszawa 2007.
  8. Bodio T., Przywództwo i elity polityczne, [w:] T. Bodio (red.), Turkmenistan: historia, społeczeństwo, polityka, Warszawa 2005.
  9. Bodio T., Trybalizm jako fenomen kultury politycznej (studium przypadku - Turkmenistan), „Rocznik Nauk Politycznych Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku” 2005, nr 8.
  10. Bodio T., Wojnicki J., Załęski P., Modele transformacji państw postkomunistycznych, „Społeczeństwo i Polityka” 2006, nr 2.
  11. Bodio T., Załęski P., Systemy polityczne państw WNP, [w:] K.A. Wojtaszczyk, W. Jakubowski (red.), Społeczeństwo i polityka. Podstawy nauk politycznych, Warszawa 2007.
  12. Clouatre D., Turkmenistan, [w:] H.M. Kritzer (red.), Legał Systems of the World. A Political, Social and Cultural Encyclopedia, t. IV, Oxford 2002.
  13. Czyrkin W.E., Konstitucyonnoje prawo zarubieżnych stran, Moskwa 1999.
  14. Derbyshire J.D., Derbyshire I., Political Systems of the World, Oxford 1996.
  15. Dudarev K.P., A post-communist authoritarian regime, [w:] A. Vassiliev (red.), Central Asia. Political and Economic Challengers in the Post-Soviet Era, London 2001.
  16. Dżumanalijew A., Politiczeskaja istorija Kyrgyzstana, Biszkek 2005.
  17. Dżunusowa Z., Respublika Kazachstan: Prezident. Instituty demokratii, Ałmaty 1996.
  18. Elgie R. (red.), Semi-Presidentialism in Europe, Oxford 1999.
  19. Fierman W. (red.), Soviet Central Asia: The Failed Transformation, Boulder 1991.
  20. Fiszer J. (red.), Systemy polityczne oraz polityka wewnętrzna i zagraniczna w państwach postkomunistycznych Europy i Azji w latach 2004-2005, Warszawa 2005.
  21. Frederik S., Demokratizacija w Centralnoj Azii: mnienije obszcziestwiennosti, [w:] Demokraticzieskije processy w Centralnoj Azii: opty i pierspiektywy, Biszkek 1998.
  22. Freedom House: Saparmurad Nijazow – duszytiel demokratki Nr 1, „Turkmenskaja iskra” z 18 czerwca 2006 r.
  23. Gelzer O., Kołosow W., Pitrow N., Smirniagin Ł., Trejwisz A., Subiekty fiederacji – kakim im byt, „Polis. Politiczeskije Issliedowanija” 1991, nr 4.
  24. Gosudarstwo i obscziestwo w stranach postsowietskogo wostoka: istorija, sowriemiennost, perspiektiwy, Ałmaty 1999.
  25. Heywood A., Politics, London 1997.
  26. Holmes L., Post-Communism. An Introduction, London 1997.
  27. Jakubowski W., Przywództwo i elity polityczne, [w:] T. Bodio (red.), Kirgistan: historia, społeczeństwo, polityka, Warszawa 2004.
  28. Jakubowski W., Załęski P., Organizacja systemu władzy publicznej, [w:] T. Bodio, K.A. Wojtaszczyk (red.), Kazachstan: historia, społeczeństwo, polityka, Warszawa 2000.
  29. Jegiazarow W.A., Konstitucyonnyje principy postrojenia i diełatielnosti zakonodatielnych (priedstawitielnych) organow gosudarstwiennoj własti w stranach SNG, [w:] W.G. Wiszniakow (red.), Srawnitielnyj analiz konstitucji gosudarstw ucziastnikow Sodrużestwa Niezawisimych Gosudarstw, Moskwa 2006.
  30. Jengibarjan R.W., Tadewosjan E.W., Konstitucyonnoje prawo, Moskwa 2000.
  31. Judge D., East Central European parliaments: The first steps, [w:] A. Agh (red.), The Emergence of East Central European Parliaments: The First Steps, Budapest 1994.
  32. Judin J., Politiczieskije partii i prawo w sowriemiennom gosudarstwie, Moskwa 1998.
  33. Kadyrov S., Nacia pliemien. Etniczeskie istoki, transformacja i pierspektiwy gosudarstvennosti w Turkmenistanie, Moskwa 2003.
  34. Kadyrov S.Ch., Rossijsko-Turkmenskij istoriczieskij słowar, t. 1, Bergen 2001.
  35. Kadyrow S.Ch., Central Asia. The Ethnology of Political Management: Yesterday, Today & Tomorrow, A Special Report for the Conference „The Turkmenistan: not on Orange Revolution but Regional?”, The Norwegian Institute of International Affairs Center for Russian Studies, Oslo, 6 czerwca 2005 r.
  36. Kasparov E.R., Konstitucyonnoje osnowy sistiemy organow gosudarstwiennoj własti w Respublikie Uzbekistan, „Obscestvennye Nauki” 1997, nr 2.
  37. Katrougalos G., Uzbekistan, [w:] H.M. Kritzer (red.), Legał Systems of the World. A Political, Social and Cultural Encyclopedia, t. IV, Oxford 2002.
  38. Kniaziew A., Gosudarstwienyj pieriewrot 24 marta 1995 g. w Kirgizji, Biszkek 2005.
  39. Kojczujew T.K., Płoskich W.M., Usubalijew T.U., U istokow kyrgyzskoj nacionalnoj gosudarstwiennostii, Biszkek 1996.
  40. Kolpakow K.A., Prezidenckaja włast w Kazachstanie, Ałmaty 1990.
  41. Kowiesznikow J.M., Marczienko M.N., Stieszenko L.A., Konstitucyonnoje prawo stran Sodrużestwa Niezawisimych Gosudarstw, Moskwa 1999.
  42. Kudriacew W., Topornin B., Kakim byt’ nowomu sojuznomu dogoworu, „Izwiestia” z 18 czerwca 1990 r.
  43. Liebert U., Cotta M. (red.), Parliament and Democratic Consolidation in Southern Europe, London-New York 1990.
  44. Linz J., The perils of presidentialism, [w:] A. Lijphart (red.), Parliamentary versus Presidential Government, Oxford 1992.
  45. Mach B., Transformacja ustrojowa a mentalne dziedzictwo socjalizmu, Warszawa 1998.
  46. Malinowskij W., Prezidienckaja ili parlamientskaja respublika: kakaja forma prawlienija predopriedielienaja suwieriennomy Kazachstanu?, „Mysl” 1993, nr 12.
  47. Melwil A.J., Demokraticzeskije tranzity: teoretiko-mietodołogiczeskije aspiekty, Moskwa 1999.
  48. Mezey M., Classifying legislatures, w: P. Norton (red.), Legislatures, Oxford 1990.
  49. Miliard F., Election, Parties and Representation in Post-Communist Europe, London 2001.
  50. Mołdawa T., Parlament w państwie demokratycznym, [w:] Historia - idee - polityka. Księga dedykowana prof. Janowi Baszkiewiczowi, Warszawa 1995.
  51. Moukhatarova K., Reorganization of Public System of Management in Republic of Kazachstan, Kazakh State University 1998.
  52. Nazarbajew N., U progu XXI wieku, Warszawa 1997.
  53. Norton P., Parliaments: A framework for analysis, „West European Politics” 1990, t. 13, nr 3.
  54. Ochs M., Turkmenistan: the quest for stability and control, [w:] K. Dawisha, B. Parrot (red.), Conjlict, Cleavage and Change in Central Asia and the Caucasus, Cambridge 1997.
  55. Okużajewa O.T., Politiczeskije processy w stranach Centralnoj Azii. Princip razdielenija włastiej, Biszkek 1995.
  56. Olcott M.B., Central Asia s Second Chance, Washington 2005.
  57. Olson D., Demokratyczne instytucje legislacyjne, Warszawa 1998.
  58. Olson D., Norton P. (red.), The New Parliaments of Central and Eastern Europe, London 1996.
  59. Omarow N., Włast. Pieried wyborom: k sowriemiennoj politiczeskoj situacii w Kyrgyzstanie, „Centralnaja Azija i Kawkaz” 2002, nr 6.
  60. Poguntke T., Webb P. (red.), The Presidentialization of Politics. A Comparative Study of Modern Democracies, Oxford 2005.
  61. Rydlewski G., Kształtowanie struktury politycznej i przywództwa republik, [w:] E. Zieliński (red.), Przeobrażenia ustrojowe w republikach dawnego ZSRR, Warszawa 1993.
  62. Saidov A.K., Legislative Power and Human Rights in Uzbekistan, Tashkent 2000.
  63. Stanowlienije grażdanskogo obscziestwa w stranach centralnoj Azii, Ałmaty 1999.
  64. Taranow A.A., Matiuchin A.A., Wołkow W.W., Żanuzakowa L.T., Malciew J.W., Kolpakow K.A. (red.), Parliament i zakonodatielna włast Kazachstana, Ałmaty 1995.
  65. Wojtaszczyk K.A., System konstytucyjny państwa, [w:] T. Bodio (red.), Kirgistan: historia, społeczeństwo, polityka, Warszawa 2004.
  66. Wojtyczek K., Prezydent a suweren w konstytucjach państw zachodnioeuropejskich przyjmujących powszechne wybory głowy państwa, „Studenckie Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego” 1993, z. 1.
  67. Załęski P., Ismailov S., System organów władzy państwowej, [w:] T. Bodio (red.), Tadżykistan: historia, społeczeństwo, polityka, Warszawa 2002.
  68. Załęski P., Organizacja systemu władzy państwowej, [w:] T. Bodio (red.), Turkmenistan: historia, społeczeństwo, polityka, Warszawa 2005.
  69. Zasada G., Jakubowski W., Partie polityczne, organizacje pozarządowe i ruchy społeczne, [w:] T. Bodio (red.), Turkmenistan: historia, społeczeństwo, polityka, Warszawa 2005.
  70. Zasada G., Uzbekistan: najważniejsze źródło niestabilności w Azji Centralnej, Warszawa 2004.
  71. Zieliński E., Proces odrodzenia narodowego i państwowego republik [w:] E. Zieliński (red.), Przeobrażenia ustrojowe w republikach dawnego ZSRR, Warszawa 1993.
  72. Żansugirowa Ż.A., Problemy rozwitija parlamentarizma w Kazachstanie, Ałmaty 1995.
  73. Żumajew R., Politczieskaja sistema Respubliki Uzbekistan: stanowlienie i rozwitije, Taszkent 1996.