O młodocianym w ujęciu kodeksu karnego

Abstrakt

Obowiązujący Kodeks karny stanowi o młodocianym w pięciu przepisach. Po pierwsze w art. 54 § 1, przewidującym szczególną dyrektywę wymiaru kary wobec młodocianego. Zgodnie z nią sąd, wymierzając karę takiemu sprawcy, kieruje się przede wszystkim tym, aby go wychować. Po drugie w art. 60 § 1, zawierającym podstawę fakultatywnego nadzwyczajnego złagodzenia kary w stosunku do młodocianego, jeżeli przemawiają za tym względy określone w art. 54 § 1 k.k. Po trzecie w art. 70 § 2, normującym okres próby w wypadku zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności wobec sprawcy młodocianego. Okres ten wynosi od 3 do 5 lat, podczas gdy jego standardowy wymiar to od 2 do 5 lat (art. 70 § 1 pkt 1 k.k.). Po czwarte w art. 73 § 2, ustanawiającym wobec młodocianego sprawcy przestępstwa umyślnego, skazanego na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, obowiązkowy dozór w okresie próby. Po piąte w art. 115 § 10, definiującym legalnie pojęcie młodocianego.

The article is devoted to a specific category of offenders i.e. juveniles. Firstly, the legal definition of the juvenile, provided under Art. 115 § 10 of the Criminal Code, is analyzed, making a distinction between the notion of the juvenile and the notion of the minor. Then the grounds for the special treatment of juvenile offenders are examined. A special attention is paid to the presumption of lesser degree of juvenile’s guilt and their susceptibility to be affected, which constitutes a good prospect for their education (reformation, reclamation). Finally, the criteria on the basis of which it is established whether an offender is a juvenile offender or not, are analyzed. A special attention is given to the criterion which states that a juvenile is an offender who has not reached the age of 24 years at the time of the trial in the first instance.