Opublikowane
1994-04-30
Słowa kluczowe
- reglamentacja,
- transfer,
- obrót dewizowy,
- prawo dewizowe,
- waluta obca,
- control,
- foreign exchange dealings,
- law of exchange,
- foreign currency
...Więcej
Less
Abstrakt
Czynnością obrotu dewizowego, która nadal podlega reglamentacji, jest przede wszystkim transfer wartości dewizowych za granicę i z zagranicy i to niezależnie od tego, czy jest on dokonywany przez osobę krajową czy zagraniczną. Reglamentacja dewizowa dotyczy przede wszystkim transferu wartości dewizowych za granicę. Transfer taki jest objęty zakazem dewizowym i dopuszczalny - w zasadzie - po uzyskaniu zezwolenia dewizowego. Reglamentacja dewizowa w odniesieniu do transferu wartości dewizowych jest jednak łagodzona w sposób niejako trójszczeblowy.
Analiza sformułowań ustawy - przy zastosowaniu wykładni logicznej i systematycznej - dotyczących uprawnień osób krajowych realizujących zobowiązania wobec osób zagranicznych pozwala sądzić, iż w gruncie rzeczy zezwolenie dewizowe nie jest wymagane przy różnych formach transferu zagranicznych środków płatniczych za granicę.
Jedynie ze względu na wymagania przewidziane w polskim prawie bankowym, zwłaszcza wynikające z funkcji nadzorczych i kontrolnych sprawowanych przez banki, za uzasadnione można by uznać ograniczenie wysokości wywożonych w ramach obrotu gospodarczego wartości dewizowych z pominięciem drogi bankowej.
The foreign exchange transaction which is still regulated includes mainly the transfer of currencies abroad and from abroad, and regardless of whether the transfer is made by a domestic or a foreign person. Foreign exchange regulation primarily concerns the transfer of foreign exchange currencies abroad. Such a transfer is subject to a foreign exchange prohibition and permissible - in principle - with a foreign exchange authorisation. However, foreign exchange regulation related to the transfer of foreign exchange currencies, is mitigated on three levels, as it were.
An analysis of the wordings of the Act - using logical and systematic interpretation - related to the rights of domestic persons executing their obligations towards foreign persons can lead to a conclusion that a foreign currency authorisation is generally not required for various forms of foreign currency transfers abroad.
Only because of the requirements under Polish banking law, in particular those arising from the supervisory and control functions exercised by banks, could it be considered reasonable to limit the amount of foreign currencies exported in the course of economic trade while bypassing the banking route.
Bibliografia
- Harasimowicz J., Rozwój prawa dewizowego w Polsce Ludowej, „Państwo i Prawo” 1954, R. IX, z. 12, s. 810-828.
- Koch B., Przestępstwa i wykroczenia dewizowe, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1975.
- Łabęda K., Zakres reglamentacji dewizowej w PRL [w:] Regulacje prawne procesów gospodarczych, Uniwersytet Gdański, Gdańsk 1984.
- Obwieszczenie Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 20 lipca 1992 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy - Prawo bankowe, Dz.U. 1992 Nr 72, poz. 359.
- Pismo przewodnie Prezesa Rady Ministrów z dnia 26 września 1995 roku do projektu ustawy o zmianie ustawy o prawie dewizowym, Druk Sejmowy nr 1267.
- Prusak F., Ustawa karna skarbowa z komentarzem, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1992.
- Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 15 kwietnia 1952 r. w sprawie wykonania ustawy dewizowej, Dz.U. 1952 Nr 21, poz. 137.
- Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1962 r. w sprawie ustalenia prób i warunków, którym odpowiadać powinny wyroby z metali szlachetnych przeznaczone do obrotu handlowego w kraju, Dz.U. 1962 Nr 42, poz. 197.
- Ustawa dewizowa z dnia 28 marca 1952 r., Dz.U. 1952 Nr 21, poz. 133.
- Ustawa z dnia 15 lutego 1989 r. Prawo dewizowe, Dz.U. 1989 Nr 6, poz. 33.
- Ustawa z dnia 2 grudnia 1994 r. - Prawo dewizowe, Dz.U. 1994 Nr 136, poz. 703.
- Ustawa z dnia 22 listopada 1983 r. Prawo dewizowe, Dz.U. 1983 Nr 63, poz. 288.
- Ustawa z dnia 27 października 1995 r. o zmianie ustawy - Prawo dewizowe, Dz.U. 1995 Nr 132, poz. 641.
- Ustawa z dnia 29 czerwca 1962 r. - Prawo probiercze, Dz.U. 1962 Nr 39, poz. 173.
- Ustawa z dnia 3 kwietnia 1993 r. Prawo probiercze, Dz.U. 1993 Nr 55, poz. 249.
- Wójtowicz W., Dewizowy nakaz, odsprzedaży zagranicznych środków płatniczych, „Monitor Podatkowy” 1995, nr 8, s. 225-227.
- Wójtowicz W., Podstawowe założenia nowego prawa dewizowego, „Monitor Podatkowy” 1995, nr 3, s. 65-69.
- Wójtowicz W., Prawo dewizowe z komentarzem, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1994.
- Zarządzenie Ministra Finansów z dnia 18 czerwca 1993 r. w sprawie ogólnego zezwolenia dewizowego, M.P. 1993 Nr 32, poz. 331.
- Zarządzenie Ministra Finansów z dnia 27 marca 1995 r. w sprawie ogólnych zezwoleń dewizowych, M.P. 1995 Nr 16, poz. 197.
- Zarządzenie Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 grudnia 1991 r. w sprawie stosowania kursów w złotych walut obcych, wartości dewizowych wyrażonych w walutach obcych oraz jednostek rozrachunkowych, M.P. 1991 Nr 46, poz. 328.
- Zarządzenie Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 28 marca 1995 r. w sprawie szczegółowych warunków prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na kupnie i sprzedaży walut obcych oraz złota dewizowego i platyny dewizowej, a także na pośrednictwie w kupnie i sprzedaży tych wartości, M.P. 1995 Nr 16, poz. 202.
- Zarządzenie Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 28 marca 1995 r. w sprawie sposobu i szczegółowego zakresu stosowania ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski kursów waluty krajowej w stosunku do walut obcych, M.P. 1995 Nr 16, poz. 203.
- Zarządzenie Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 31 marca 1990 r. w sprawie warunków prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na kupnie i sprzedaży wartości dewizowych i na pośrednictwie w kupnie i sprzedaży tych wartości oraz maksymalnej wysokości marż pobieranych przy wykonywaniu tych czynności, M.P. 1990 Nr 15, poz. 119.
