Prześlij tekst
Nr 3 (207) (2016)
Artykuły

Specyfika odpowiedzialności za naruszenia Europejskiej Konwencji Praw Człowieka związane z działalnością nieuznawanych reżimów – analiza orzecznictwa

[The specific nature of responsibility for violations of the European Convention on Human Rights related to activities of unrecognized regimes – an analysis of judicial decisions]

PDF
  • Szymon Zaręba
Szymon Zaręba
Instytut Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk

Opublikowane 2016-09-30

Słowa kluczowe

  • Europejska Konwencja Praw Człowieka,
  • nieuznawane reżimy,
  • Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości,
  • MTS,
  • naruszenie prawa,
  • odpowiedzialność międzynarodowa,
  • orzecznictwo,
  • państwa trzecie,
  • European Court of Human Rights,
  • unrecognized regimes,
  • International Court of Justice,
  • ICJ,
  • infringement of the law,
  • international responsibility,
  • judicial decisions,
  • third state
    • ...Więcej
    Less

Prawa autorskie (c) 2016 ILS PAS

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Jak cytować

Specyfika odpowiedzialności za naruszenia Europejskiej Konwencji Praw Człowieka związane z działalnością nieuznawanych reżimów – analiza orzecznictwa: [The specific nature of responsibility for violations of the European Convention on Human Rights related to activities of unrecognized regimes – an analysis of judicial decisions]. (2016). Studia Prawnicze The Legal Studies, 3 (207), 27-66. https://doi.org/10.37232/sp.2016.3.2

Abstrakt

Problematyka odpowiedzialności międzynarodowej, w odróżnieniu od innych fundamentalnych zagadnień z zakresu prawa międzynarodowego, takich jak prawo legacji czy prawo traktatów, nie została dotąd skodyfikowana w sposób wiążący. Mimo że w debatach dotyczących odpowiedzialności zarówno doktryna, jak i same podmioty prawa międzynarodowego zazwyczaj odwołują się do przygotowanego przez Komisję Prawa Międzynarodowego (KPM) projektu artykułów dotyczących odpowiedzialności państw za czyny międzynarodowo bezprawne z 2001 r., niektóre zawarte w nim koncepcje nigdy nie spotykały się z powszechną akceptacją.

 

The aim of the article is to compare the way in which the issue of responsibility for violations related to the acts of unrecognized authorities claiming to be States is treated by the European Court of Human Rights and other international courts, particularly the International Court of Justice and the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia. The article considers in detail the relations between jurisdiction and responsibility, responsibility of parent States (including the concept of “positive obligations”) and responsibility of States which provide assistance to unrecognized regimes (with emphasis put on the concept of “effective control”). The results of the study indicate that the jurisprudence of the European Court differs in several important aspects from decisions of other international courts. These differences, while undoubtedly enhancing the protection of human rights in Europe, contribute to the process of fragmentation of the law of international responsibility.

PDF

Bibliografia

  1. Balcerzak M., Odpowiedzialność państwa-strony Europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności: studium prawnomiędzynarodowe, Toruń 2013.
  2. Charpentier J., La reconnaissance internationale et l’evolution du droit des gens, Paris 1956.
  3. Cullen A., Wheatley S., The Human Rights of Individuals in De Facto Regimes under the European Convention on Human Rights, „Human Rights Law Review” 2013, nr 13(4).
  4. Decyzja z dnia 12 grudnia 2001 r., w sprawie Vlastimir and Borka Banković, Živana Stojanović, Mirjana Stoimenovski, Dragana Joksimović and Dragan Suković against Belgium, the Czech Republic, Denmark, France, Germany, Greece, Hungary, Iceland, Italy, Luxembourg, the Netherlands, Norway, Poland, Portugal, Spain, Turkey and the United Kingdom, skarga 52207/99.
  5. Decyzja z dnia 13 grudnia 2011 r., w sprawie Georgia against Russia (II), skarga 38263/08.
  6. Decyzja z dnia 14 grudnia 2011 r., w sprawie Minas Sargsyan against Azerbaijan, skarga 40167/06.
  7. Decyzja z dnia 28 września 2006 r., w sprawie Maria Isaak and Others against Turkey, skarga 44587/98.
  8. Decyzja z dnia 3 czerwca 2008 r., w sprawie Georgia Andreou against Turkey, skarga 45653/99.
  9. Decyzja z dnia 30 czerwca 2009 r., w sprawie Saadoon and Mufdhi v. the United Kingdom, skarga 61498/08.
  10. Decyzja z dnia 4 lipca 2001 r., w sprawie Ilie Ilaşcu and Others against Moldova and the Russian Federation, skarga 48787/99.
  11. Decyzja z dnia 5 listopada 2013 r., w sprawie Ali Azemi against Serbia, skarga 11209/09.
  12. Decyzja z dnia 8 października 1991 r., w sprawie Ahmet Cavit An and Others against Cyprus, skarga 18270/91.
  13. Djerić V., Admission to Membership of the Council of Europe and Legal Significance of Commitments Entered into by New Member States, Zeitschrift für ausländisches öffentliches Recht und völkerrecht 60/2000.
  14. Evans P., Silk P., The Parliamentary Assembly: Practice and Procedure, Strasbourg 2008.
  15. Frowein J. A., Das de facto-Regime im Völkerrecht, Köln-Berlin 1968.
  16. Garlicki L., Jurysdykcja i odpowiedzialność państw (nowe elementy w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka), „Gdańskie Studia Prawnicze” 2014, nr 31.
  17. Ggasca V., Country Report: Moldova, EUDO Citizenship Observatory, http://cadmus.eui.eu/bitstream/handle/1814/19626/Moldova.pdf.
  18. Kamiński I. C., Formacyjne orzecznictwo i nowe wyroki, [w:] E. Karska (red.), Wpływ EKPC na systemy ochrony praw człowieka oraz międzynarodowe prawo karne i humanitarne, Warszawa 2013.
  19. Kardaś S., Russia has refused to execute the European Court of Human Rights’ judgment, 20 kwietnia 2016 r., http://www.osw.waw.pl/en/publikacje/analyses/2016-04-20/russia-has-refused-to-ex-ecute-european-court-human-rights-judgment.
  20. Konwencja o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzona w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmieniona następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełniona Protokołem nr 2, Dz. U. 1993 Nr 61, poz. 284.
  21. Lauterpacht H., Recognition in International Law, Cambridge 1947.
  22. Lusa Bordin F., Continuation of Membership in the United Nations Revisited: Lessons from Fifteen Years of Inconsistency in the Jurisprudence of the ICJ, The Law and Practice of International Courts and Tribunals 10/2011.
  23. Mik C., Teoria obowiązków pozytywnych państw-stron traktatów w dziedzinie praw człowieka (na przykładzie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka), [w:] M. Balcerzak, J. Białocerkiewicz (red.), Księga Jubileuszowa profesora Tadeusza Jasudowicza, Toruń 2004.
  24. Milanović M., Extraterritorial Application of Human Rights Treaties: Law, Principles, and Policy, Oxford 2011.
  25. Milanović M., State Responsibility for Genocide, „The European Journal of International Law” 2006, nr 17(3).
  26. Nowicki M. A, Wokół Konwencji Europejskiej: Komentarz do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, Warszawa 2013.
  27. Paddeu F. I., A Genealogy of Force Majeure in International Law, „The British yearbook of International Law” 2012, nr 82(1).
  28. Responsibility of States for internationally wrongful acts, rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ z dnia 28 stycznia 2002 r., Annex, UN Doc. A/RES/56/83.
  29. Rossi D’ambrosio D., The Human Rights of the Other- Law, Philosophy and Complications in the Extra-territorial Application of the ECHR, ,,SOAS Law Journal” 2015, nr 2(1).
  30. Schabas W. A., The European Convention on Human Rights: A Commentary, Oxford 2015.
  31. Silvanie H., Responsibility of States for Acts of Unsuccessful Insurgent Governments, New York 1939.
  32. Talmon S., The Legal Consequences of (Non)Recognition: Cyprus and the Council of Europe, [w:] M. D. Evans (red.), Aspects of Statehood and Institutionalism in Contemporary Europe, Aldershot 1997.
  33. Talmon S., The responsibility of outside powers for acts of secessionist entities, „International and Comparative Law Quarterly” 2009, nr 58(7).
  34. The situation in Kosovo and the role of the Council of Europe, Recommendation 1923 (2010), http://assembly.coe.int/nw/xml/xRef/xref-xML2HTML-en.asp?fileid=17873&lang=en
  35. Ukraine v. Russia (IV), skarga 42410/15.
  36. Ukraine v. Russia, skarga 20958/14.
  37. Wierczyńska K., Odpowiedzialność państwa za ekstraterytorialne naruszenia prawa międzynarodowego w świetle decyzji i orzeczeń ETPCz, ,,Europejski Przegląd Sądowy” 2008, nr 6.
  38. Wyrok z 1875 r. w sprawie Case of the “Montijo”, [w:] J. B. Moore, History and Digest of the International Arbitrations to Which the United States has been a Party, vol. II, Washington 1898.
  39. Wyrok z 1876 r. w sprawie Salvador Prats v. the United States of America, [w:] J. B. Moore, History and Digest of the International Arbitrations to Which the United States has been a Party, vol. III, Washington 1898.
  40. Wyrok z 1903 r. w sprawie Santa Clara Estates case – Supplementary Claim, [w:] J. H. Ralston, Venezuelan arbitrations of 1903, Washington 1904.
  41. Wyrok z 1920 r. w sprawie Home Frontier and Foreign Missionary Society of the United Brethren in Christ (United States v. Great Britain), [w:] Reports of International Arbitral Awards, vol. VI.
  42. Wyrok z 1928 r. w sprawie G. L. Solis (U.S.A.) v. United Mexican States, [w:] Reports of International Arbitral Awards, vol. IV.
  43. Wyrok z dnia 10 maja 2001 r., w sprawie Z and Others v. The United Kingdom, skarga 29392/95.
  44. Wyrok z dnia 10 maja 2001 r., w sprawie Cyprus v. Turkey, skarga 25781/94.
  45. Wyrok z dnia 12 grudnia 2012 r., w sprawie Prosecutor v. Zdravko Tolimir, IT-05-88/2-T.
  46. Wyrok z dnia 12 maja 2005 r., w sprawie Öcalan v. Turkey, skarga 46221/99.
  47. Wyrok z dnia 12 maja 2014 r., w sprawie Cyprus v. Turkey, skarga 25781/94.
  48. Wyrok z dnia 15 lipca 1999 r., w sprawie Prosecutor v. Duško Tadić.
  49. Wyrok z dnia 15 listopada 2011 r., w sprawie Ivanţoc and Others v. Moldova and Russia, skarga 23687/05.
  50. Wyrok z dnia 16 czerwca 2015 r., w sprawie Chiragov and Others v. Armenia, skarga 13216/05.
  51. Wyrok z dnia 16 czerwca 2015 r., w sprawie Sargsyan v. Azerbaijan, skarga 40167/06.
  52. Wyrok z dnia 17 stycznia 2005 r., w sprawie Prosecutor v. Vidoje Blagojević, Dragan Jokić, IT–02–60–T.
  53. Wyrok z dnia 18 grudnia 1996 r., w sprawie Loizidou v. Turkey, skarga 15318/89.
  54. Wyrok z dnia 19 października 2012 r., w sprawie Catan and Others v. Moldova and Russia, skarga 43370/04.
  55. Wyrok z dnia 19 października 2012 r., w sprawie Catan and Others v. Moldova and Russia, skarga 8252/05.
  56. Wyrok z dnia 19 października 2012 r., w sprawie Catan and Others v. Moldova and Russia, skarga 18454/06.
  57. Wyrok z dnia 2 listopada 2010 r., w sprawie Lordos and Others v. Turkey.
  58. Wyrok z dnia 20 listopada 2014 r., w sprawie Jaloud v. The Netherlands, skarga 47708/08.
  59. Wyrok z dnia 21 kwietnia 2015 r., w sprawie Pisari v. The Republic of Moldova and Russia, skarga 42139/12.
  60. Wyrok z dnia 22 września 2009 r., w sprawie Christodoulidou v. Turkey, skarga 16085/90.
  61. Wyrok z dnia 23 lutego 2016 r., w sprawie Mozer v. The Republic of Moldova and Russia, skarga 11138/10.
  62. Wyrok z dnia 23 marca 1995 r., w sprawie Loizidou v. Turkey, skarga 15318/89.
  63. Wyrok z dnia 23 września 1988 r., w sprawie A. v. The United Kingdom, skarga 100/1997/884/1096.
  64. Wyrok z dnia 24 czerwca 2008 r., w sprawie Solomou and Others v. Turkey, skarga 36832/97.
  65. Wyrok z dnia 24 lutego 2008 r., w sprawie Protopapa v. Turkey, skarga 16084/90.
  66. Wyrok z dnia 26 lutego 2007 r., w sprawie Bosnia and Herzegovina v. Serbia and Montenegro, ICJ Reports 2007.
  67. Wyrok z dnia 27 czerwca 1986 r., Nicaragua v. United States of America w sprawie ICJ Reports 1986.
  68. Wyrok z dnia 27 października 2009 r., w sprawie Solomou i Kallis and Androulla Panayi v. Turkey, skarga 45388/99.
  69. Wyrok z dnia 29 marca 2010 r., w sprawie Medvedyev and Others v. France, skarga 3394/03.
  70. Wyrok z dnia 7 lipca 1989 r., w sprawie Soering v. The United Kingdom, skarga 14038/88.
  71. Wyrok z dnia 7 lipca 2011 r. Al-Skeini and Others v. the United Kingdom, skarga 55721/07.
  72. Wyrok z dnia 8 kwietnia 2004 r., w sprawie Assanidze v. Georgia, skarga 71503/01.
  73. Wyrok z dnia 8 lipca 2004 r., w sprawie Ilaşcu and Others v. Moldova and Russia, skarga 48787/99.
  74. Wyrok z dnia 9 lipca 2003 r., w sprawie Djavit An v. Turkey, skarga 20652/92.