Z problematyki klauzuli porządku publicznego w prawie międzynarodowym prywatnym

Abstrakt

Zgodnie z brzmieniem artykułu 38 ustawy z 2 sierpnia 1926 roku o prawie właściwym dla stosunków prywatnych międzynarodowych klauzula porządku publicznego polega na wyłączeniu stosowania na terytorium RP obcych norm prawnych wskazanych przez normy kolizyjne jako właściwe na podstawie faktu, iż te normy kolidują z podstawowymi zasadami porządku publicznego lub z dobrymi obyczajami. Termin porządek publiczny z uwagi na częstotliwość zmienności tego pojęcia, jest jednym z najtrudniejszych do zdefiniowania zagadnień w nauce prawa prywatnego międzynarodowego. Autor artykułu porusza zagadnienia dotyczące konkretyzacji pojęcia porządku publicznego przytaczając koncepcje autonomiczną, porównawczą oraz blankietową. Ponadto opisuje rozwiązania niemieckie w tej materii i przedstawia przesłanki konkretyzacyjne pojęcia porządku publicznego.

According to the wording of article 38 of the Act of 2 August 1926 on the law applicable to private international relations, the public order clause consists in excluding the application on the territory of the Republic of Poland of foreign legal norms designated by the conflict-of-law rules as applicable on the basis of the fact that these norms conflict with the fundamental principles of public order or good morals. The term public order, due to the frequency with which it varies, is one of the most difficult issues to define in the study of private international law. The author of the article addresses issues concerning the specification of the concept of public order by citing the autonomous, comparative and blanket concepts. Furthermore, it describes the German solutions in this matter and presents the concretisation prerequisites for the concept of public order.