Nr 4 (182) (2009)
Artykuły

Z problematyki wykładni prawa karnego

[Problems of interpretation of criminal law]

Leszek Wilk
Uniwersytet Śląski w Katowicach

Opublikowane 2009-12-31

Słowa kluczowe

  • prawo karne,
  • wykładnia prawa karnego,
  • criminal law,
  • statutory interpretation

Jak cytować

Z problematyki wykładni prawa karnego: [Problems of interpretation of criminal law]. (2009). Studia Prawnicze The Legal Studies, 4 (182), 5-28. https://doi.org/10.37232/sp.2009.4.1

Abstrakt

Podjęcie problematyki wykładni w ramach szczegółowej dziedziny nauk prawnych, w tym przypadku prawa karnego wydaje się uzasadnione.W jednej ze swych publikacji E. Łętowska wyraziła ubolewanie, iż wiedzao tym, „co można zrobić z tekstem prawniczym” nie jest przedmiotemodrębnego nauczania na polskich uczelniach prawa. Nie ma tu systematycznego kursu tego, co na uczelniach niemieckich określa się jako Methodenlehre. Co gorzej, polskich adeptów prawa utrzymuje się w fałszywym przekonaniu, że jedyną godną zainteresowania jest wiedzao tekście prawa i ta właśnie wiedza jest przedmiotem nauki jako nauka „prawa”. O interpretacji adepci prawa dowiadują się przeważnie wpadkowo jako o tzw. „praktyce”, która bywa zmienna i nie zawsze zgodnaz „prawem” czyli tekstem (dlatego właśnie nie jest przedmiotem odrębnego nauczania), albo jako o nagannej „falandyzacji” prawa Techniki interpretacji jako odrębnego przedmiotu nauczania nie ma, jest to więc u nasraczej sprawą samouctwa i doświadczenia Interpretacja skazana jest na niesamodzielny żywot cienia tekstu prawa Lekceważenie zaś interpretacji prowadzi do braku świadomości warsztatu, powierzchowności wykształcenia, co owocuje przypadkowością osiąganych rezultatów - gdy idzie o stosowanie prawa Brak wiedzy „warsztatowej” czyni też nieodpornym na manipulacje i ogranicza możliwość polemiki z ewidentną nadinterpretacją

 

Talking about “interpretation of penal law” one must be aware that none of these three words is explicit. Comprehension of “interpretation” some reffer to only those parts of low text which meaning brings doubts, the others claim, that law text whether it is clear or not, always requires an interpretation. When it comes to the interpretation of law, there are beliefs which reduce law only to the law text and there are others who claim that law is not only the law text, but it (the law) is also its interpretation. Finally, the comprehension of “penal law” is related to various areas not only to crime but also to offences, autonomic branch of tax law, so called administrative and penal law, so called juvenile law or penal law of collective subjects. The vital interpretative meaning for system reference within the limits of such vast area of material penal law has the expression of “amenability to law” the interpretation of which brings some problems for principles. The next problem arouses from the links between the penal law and extrapenal branches of law. It is defined in the question: Should the notions which appear in penal law and originate from other branches of law be given the same meaning as they have in a given branch of law or they are allowed to be interpreted independentely and autonomically according to the needs of penal law? There are three attitudes to the question:
- the first one shows the concept of full dependance and unity of meaning;
- the second (contrary) suggests that the notions which appear in penal law and originate from other branches of law should be interpreted to respond the functions of penal law. They should not follow the inerpretation they have in the branches of law they originate from.
- the third attitude combines the two above ones. (intermediate)
As a matter of fact, the source of this kind of problems with interpretation are often difficulties of the proper definiction of the subject of the penal law protection, which is supposed to show the direction of iterpretation in penal law. Beside the problem with unity of the meaning of notions in the whole system of law there is also a problem inside the same penal law directive. The problem exists because the sense of the notions used in regulations depends not only on linguistic context but also on a systematic and functional context. That is why the newest jurisdiction indicates that the interpretation process should involve all the methods of interpretation: linguistic, system and functional because relying only on the first one is insufficient. Vital issues are also connected with the notion of analogy. lt is important to define the right understunding of this notion and separate it from the notion of extensive interpretation. There should also be admitted to use analogy in penal law what is connected with the problem if it works to somebodies advantage or disadvantage.

Bibliografia

  1. Babiarczyk M., Pawłowska K., Między formalistycznym a aktywistycznym stosowaniem prawa [w:] Ł. Pohl (red.), Aktualne problemy prawa karnego. Księga pamiątkowa z okazji Jubileuszu 70. urodzin Profesora Andrzeja J. Szwarca, Poznań 2009, s. 39–49.
  2. Buchała K., Zoll A., Kodeks kamy. Część ogólna. Komentarz, Kraków 1998.
  3. Cieślak W., Niektóre zagadnienia przedmiotu prawnokarnej ochrony, „Państwo i Prawo” 1993, nr 11–12, s. 63–70.
  4. Dukiet-Nagórska T., Prawo karne. Część ogólna, szczególna i wojskowa, Warszawa 2008.
  5. Gardocki L., Pozaustawowe źródła znaczenia przepisu karnego [w:] L. Leszczyński, E. Skrętowicz, Z. Hołda (red.), W kręgu teorii i praktyki prawa karnego. Księga poświęcona pamięci Profesora Andrzeja Wąska, Lublin 2005, s. 123–129.
  6. Gensikowski P., O wykładni prawa karnego [w:] L. Morawski (red.), Wykładnia prawa i inne problemy filozofa prawa, Toruń 2005, s. 114.
  7. Górniok O., O karaniu tzw. obchodzenia prawa [w:] A. Łopatka, B. Kunicka-Michalska, S. Kiewlicz (red.), Prawo – społeczeństwo – jednostka. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Leszkowi Kubickiemu, Warszawa 2003, s. 153–159.
  8. Górniok O., Prawo karne gospodarcze, Warszawa 2003.
  9. Hirsch H.J., W kwestii aktualnego stanu dyskusji o pojęciu dobra prawnego, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 2002, nr 1, s. 1–19.
  10. Jäger H., Strafgesetzgehung und Rechtsgüterschutz bei Sittlichkeitsdelikten, „Beiträge zur Sexualforschung” 1957, nr 12.
  11. Karafka La Fontaine`a. T.1, Warszawa 1983.
  12. Kardas P., Glosa do uchwały SN z 21.VI.1995 r. I KZP 22/95. [Dot. pojęcia "znaczna szkoda majątkowa"], „Wojskowy Przegląd Prawniczy” 1997, nr 1, s. 116–123.
  13. Łabuda G., Razowski T., Glosa do postanowienia SN z 27.03.2003 r. I KZP 2/03. [Dot. przedawnienia karalności przestępstw i wykroczeń skarbowych, które w zestawie znamion nie posiadają znamienia uszczuplenia lub narażenia na uszczuplenie], „Prokuratura i Prawo” 2003, nr 11, s. 124–136.
  14. Łętowska E., Boska sztuka interpretacji [w:] A. Łopatka, B. Kunicka-Michalska, S. Kiewlicz (red.), Prawo. Społeczeństwo. Jednostka Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Leszkowi Kubickiemu, Warszawa 2003, s. 25–35.
  15. Łętowska E., Kilka uwag o praktyce wykładni, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 2002, nr 1, s. 27–64.
  16. Majcher S., W kwestii tzw. prawotwórstwa sądowego (na przykładzie orzecznictwa SN w sprawach karnych, „Państwo i Prawo” 2004, nr 2, s. 69–81.
  17. Mastalski R., Interpretacja prawa podatkowego, Wrocław 1989.
  18. Morawski L., Wykładnia w orzecznictwie sądów. Komentarz, Toruń 2002.
  19. Mozgawa M., Prawnokarne aspekty wolności, Warszawa 2006.
  20. Nowacki J., O klauzulach generalnych w prawie karnym, „Studia Prawno-Ekonomiczne” 1976, nr 16.
  21. Nowacki J., Studia z teorii prawa, Kraków 2003.
  22. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13 listopada 2002 r., II KKN 121/01, LEX, nr 56096.
  23. Prengel M., Dobro prawne – centralne pojęcie prawa karnego, „Jurysta” 2002, nr 5, s. 5–7.
  24. Sońta C., Wybrane zagadnienia granic wykładni w prawie karnym w świetle zasady nullum crimen sine lege [w:] T. Winczorek (red.), Teoria i praktyka wykładni prawa. Materiały konferencyjne, Warszawa 2005, s. 283–298.
  25. Stańdo-Kawecka B., Prawo kanie nieletnich. Od opieki do odpowiedzialności, Warszawa 2007.
  26. Szumiło-Kulczycka D., Prawo administracyjno-karne, Kraków 2004.
  27. Tyszkiewicz L. [w:] T. Dukiel-Nagórska (red.), Prawo karne. Część ogólna, szczególna i wojskowa, Warszawa 2008.
  28. Uchwała pełnego składu Izby Karnej SN z 4 kwietnia 2005 r. I KZP 7/05, „Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa” 2005, nr 5, poz. 44.
  29. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 25 czerwca 1980 r., „Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa” 1980, nr 8, poz. 65.
  30. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 26 listopada 2003 r., 1 KZP 32/03, „Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa” 2004, nr 1, poz. 3.
  31. Wąsek A., Duńskie prawo karne, „Przegląd Prawa Karnego" 1992, nr 6, s. 70–90.
  32. Wąsek A., Kodeks kamy Komentarz. T. 1, Gdańsk 1999.
  33. Wilk L., Aksjologiczne problemy stanu wyższej konieczności, „Państwo i Prawo” 2008, nr 11 s. 37–51.
  34. Wilk L., Szczególne cechy odpowiedzialności za przestępstwa i wykroczenia podatkowe, Katowice 2006.
  35. Wojtyczek K., Zasada wyłączności ustawy w sferze prawa represyjnego. Uwagi na gruncie Konstytucji RP, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 1999, nr 1, 45–69.
  36. Wolter W., Nauka o przestępstwie, Warszawa 1973.
  37. Wróbel W., Pojęcie „dobra prawnego” w wykładni przepisów prawa karnego [w:] Ł. Pohl (red.), Aktualne problemy prawa karnego. Księga pamiątkowa z okazji Jubileuszu 70. urodzin Profesora Andrzeja J. Szwarca, Poznań 2009, s. 619–631.
  38. Wróbel W., Prawotwórcze tendencje w orzecznictwie Sądu Najwyższego w sprawach karnych. Mity czy rzeczywistość? [w:] L. Leszczyński, E. Skrętowicz, Z. Hołda (red.), W kręgu teorii i praktyki prawa karnego. Księga poświęcona pamięci Profesora A Wąska, Lublin 2005, s. 383–396.
  39. Wróbel W., Przestępstwo nierzetelnego prowadzenia dokumentacji działalności gospodarczej, „Przegląd Sądowy” 1995, nr 7–8, s. 26–41.
  40. Wróbel W., Zmiana normatywna i zasady intertemporalne w prawie karnym, Kraków 2003.
  41. Wróblewski B., Przedmiot przestępstwa, zamachu i ochrony w prawie karnym, Wilno 1939.
  42. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 czerwca 2004, II KK 38/03 „Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Izba Wojskowa” 2004, nr 7–8, poz. 76.
  43. Wyrok z dnia 19 listopada 2008 г., sygn. akt V KK 74/08, „Biuletyn Prawa Karnego” nr 1/09.
  44. Zawłocki R., Przestępstwa przeciwko wierzycielom, w polskim prawie karnym, Sopot 2007.
  45. Ziembiński Z., Teoria prawa, Warszawa–Poznań 1977.
  46. Żółtek S., Prawo kamę gospodarcze w aspekcie zasady subsydiarności, Warszawa 2009.