Nr 1 (193) (2013)
Artykuły

Sądowa kontrola postępowania arbitrażowego z perspektywy doświadczeń międzynarodowych

[Judicial review of arbitration proceedings in light of international practice]

Opublikowane 2013-03-29

Słowa kluczowe

  • arbitraż,
  • sądy arbitrażowe,
  • kontrola sądowa,
  • międzynarodowe postępowanie arbitrażowe,
  • UNCITRAL,
  • arbitration,
  • arbitration courts,
  • judicial review,
  • international arbitration proceedings,
  • United Nations Commission on International Trade Law
  • ...Więcej
    Less

Jak cytować

Sądowa kontrola postępowania arbitrażowego z perspektywy doświadczeń międzynarodowych: [Judicial review of arbitration proceedings in light of international practice]. (2013). Studia Prawnicze The Legal Studies, 1 (193), 35-67. https://doi.org/10.37232/sp.2013.1.2

Abstrakt

Kontrola orzeczeń sądów arbitrażowych przez sądy krajowe (państwowe) należy do obszaru zagadnień relacji sądu państwowego i sądu polubownego. W zasadzie każdy system prawny, który sankcjonuje wyroki sądów prywatnych, poprzez zrównanie ich mocy z wyrokami sądów państwowych, jednocześnie przewiduje określone formy kontroli orzeczeń zapadłych przed sądem polubownym, czyli zawiera regulacje dotyczące postępowania przed państwowym sądem krajowym, będącym możliwym następstwem arbitrażu, którego przedmiotem jest kontrola orzeczenia zapadłego przed sądem polubownym.

 

As a general rule, every legal system in the world has regulations governing proceedings before a national court of law; some of the proceedings are possibly instituted subsequently to arbitration and thus review awards issued in arbitration proceedings. Such review may be carried out, first, where there is a motion to have the arbitral award set aside (deemed invalid, nullified) or where the arbitral award is to be recognized or enforced judicially. The general objective of the review is to secure legal transactions by eliminating decisions made in the conduct of arbitration proceedings, if their outcome may not be authorized by a state, mainly due to their disaccord with the basic principles of legal order. The scope of the review may vary as it is dependent upon internal regulations of a given state, especially whether the aforesaid regulations were set forth in compliance with the UNCITRAL Model Law, or whether the legal system provides for separate provisions on arbitral awards issued at a territory of a given country but within international arbitration proceedings, or finally whether the parties, at their discretion, may be precluded from applying to have an arbitral award set aside.

Bibliografia

  1. Anselm F., Der englische Arbitration Act 1996: Dargestellt und erläutert anhand eines Vergleichs mit dem Schieds VfG 1997, München 2004.
  2. Berg A.J. van den, L’arbitrage commercial en Amérique Latine, „Revue de l’arbitrage” 1979, s. 123–203.
  3. Berger B., Kellerhals F., Internationale und interne Schiedsgerichtsbarkeit in der Schweiz, Stämpfli, Manz, Bern, Wien 2006.
  4. Błaszczak Ł., Kontrola orzeczenia arbitrażowego ze szczególnym uwzględnieniem klauzuli porządku publicznego, „ADR Arbitraż i Mediacja” 2008, nr 3, s. 5–22.
  5. Błaszczak Ł., Ludwik M., Sądownictwo polubowne (arbitraż), C.H. Beck, Warszawa 2007.
  6. Chukwumerije O., Judicial Supervision of Commercial Arbitration. The English Arbitration Act of 1996, „Arbitration International” 1999, nr 2, s. 171–191.
  7. Cioch P., Mularczyk K., Sprawozdanie z seminarium naukowego „Sądowa kontrola rozstrzygnięć arbitrażowych i ugód mediacyjnych”, „ADR Arbitraż i Mediacja” 2010, nr 4, s. 123–131.
  8. Domke M., The Law and Practice of Commercial Arbitration, Mundelein 1968.
  9. Ereciński T., Podstawy skargi o uchylenie wyroku sądu polubownego (uwagi de lege ferenda) [w:] Polskie prawo prywatne w dobie przemian. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Jerzemu Młynarczykowi, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2005, s. 41–53.
  10. Ereciński T., Weitz K., Sąd arbitrażowy, LexisNexis, Warszawa 2008.
  11. Hauser-Morel M., Umowne wyłączenie prawa do złożenia skargi o uchylenie wyroku arbitrażowego – uwagi na tle regulacji szwajcarskiej, „ADR Arbitraż i Mediacja” 2012, nr 1, s. 65–75.
  12. http://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=44616&pageIndex=0&doclang=DE&mode=req&dir=&occ=first&part=1 [dostęp: 2013 r.].
  13. http://www.bger.ch, angielskie tłumaczenie z 1.03.2011 r. [dostęp: 2013 r.].
  14. Huber S.K., State regulation of arbitration proceedings: Judicial review of arbitration awards by state courts, http://cardozojcr.com/vol10no2/509–578.pdf [dostęp: 2013 r.].
  15. Konwencja europejska o międzynarodowym arbitrażu handlowym, sporządzona w Genewie dnia 21 kwietnia 1961 r., Dz.U. z 1964 r. Nr 40, poz. 270.
  16. Kuropatwiński M., Uznawalność uchylonych orzeczeń sądów arbitrażowych w Polsce?, „Biuletyn Arbitrażowy” 2009, nr 9, s. 110–118.
  17. Lachmann J.P., Handbuch für die Schiedsgerichtspraxis, O. Schmidt, Köln 2008.
  18. Łaszczuk M., Szpara J. [w:] A. Szumański (red.), Arbitraż handlowy, C.H. Beck, Warszawa 2010.
  19. Marszałkowska-Krześ E., Błaszczak Ł., Kontrola wyroku sądu polubownego przez sąd powszechny, „ADR Arbitraż i Mediacja” 2011, nr 4, s. 65–86.
  20. McLachlan C., Investment Treaty Arbitration. The Legal Framework [w:] A.J. van den Berg (red.), 50 Years of the New York Convention. [ICCA International Arbitration Congress]. [Dublin, 8-10 June 2008], Kluwer Law International, Alphen aan den Rijn 2009, s. 95–145.
  21. Melis W. [w:] P. Sanders (red.), Yearbook Commercial Arbitration. Volume IX, Kluwer Law International, The Hague 1984.
  22. Michalska M., Sąd polubowny według włoskiego KPC [w:] J. Olszewski (red.), Sądy polubowne i mediacja, C.H. Beck, Warszawa 2008.
  23. Michalska M., Zaskarżenie wyroku sądu polubownego według włoskiego Kodeksu postępowania cywilnego, „ADR Arbitraż i Mediacja” 2008, nr 1, s. 55–62.
  24. Monteleone G., Manuale di diritto processuale civile t. 2. L’arbitrato - L’esecuzione forzata – I procedimenti speciali, CEDAM, Padwa 2007.
  25. Morek R., Mediacja i arbitraż (art. 1831–18315, 1154–1217 KPC). Komentarz, C.H. Beck, Warszawa 2006.
  26. Orzeczenie Sądu Najwyższego w Wiedniu z dnia 3 września 2008 r., 3 Ob 35/08f, http://www.dbj.at/sites/default/files/publ669.pdf [dostęp: 2013 r.].
  27. Pöch P., Internationales Schiedsverfahren in Österreich und inländische Gerichtsbarkeit (§ 28 JN), „Der Gesellschafter – Zeitschrift für Gesellschafts- und Unternehmensrecht” 1980.
  28. Popiołek W., Odmowa uznania (wykonania) zagranicznego orzeczenia arbitrażowego na podstawie art. V Konwencji Nowojorskiej [w:] Aurea Praxis, aurea theoria. Księga pamiątkowa ku czci Profesora Tadeusza Erecińskiego. T. 2, LexisNexis, Warszawa 2011, s. 1799–1811.
  29. Riegler S. [w:] S. Reigler, A. Petsche, A. Fremuth-Wolf, M. Platte, C. Liebscher, Arbitration Law of Austria. Practice and Procedure, Juris Publishing, New York 2007.
  30. Różalska-Kucal A., „Międzynarodowy arbitraż inwestycyjny – potrzeba zmian regulacji prawnych” – sprawozdanie z konferencji, „ADR Arbitraż i Mediacja” 2011 nr 1, s. 77–89.
  31. Rozporządzenie Ministrów Komunikacji i Spraw Wewnętrznych z dnia 1 października 1962 r. w sprawie ruchu na drogach publicznych, Dz.U. z 1962 r. Nr 9, poz. 61.
  32. Sadowski W., Sądowa kontrola wyroków arbitrażowych w sporach inwestycyjnych, „ADR Arbitraż i Mediacja” 2009, nr 2, s. 35–42.
  33. Szpara J., Miejsce wydania wyroku a miejsce arbitrażu (w kontekście uznawania i wykonywania zagranicznych orzeczeń arbitrażowych), „ADR Arbitraż i Mediacja” 2009, nr 2, s. 73–85.
  34. Trybunału Federalnego Niemiec z dnia 2 listopada 2000 r. w sprawie III ZB 55/99 (Düsseldorf), „Neue Juristische Wochenschrift” 2001.
  35. Ustawy z dnia 17 czerwca 2005 r. o Trybunale Federalnym, http://www.gesetze.ch/inh/inhsub173.110.htm [dostęp: 2013 r.].
  36. Vecchio G. [w:] M. Cattani (red.), Il nuovo processo arbitrale. Commento alle novitá introdotte dal decreto legislativo 2 febbraio 2006, n. 40, Il Sole-24ore, Milano 2006.
  37. Voit W. [w:] H.J. Musielak (red.), Kommentar zur Zivilprozessordnung mit Gerichtsverfassungsgesetz, C.H. Beck, München 2007.
  38. Walder H.U., Zur Bedeutung des Begriffes absolut nichtiger Urteile im Lichte der schweizerischen Gesetzgebung und Rechtslehre [w:] W.F. Lindacher (red.), Festschrift für Walther J. Habscheid zum 65. Geburtstag, Ernst und Werner Gieseking, Bielefeld 1989, s. 335–345.
  39. Wiebecke M., Das Anfechtungsverfahren [w:] H. Torggler (red.), Praxishandbuch Schiedsgerichtsbarkeit, Nomos Wien Verl. Österreich, Baden-Baden 2007.
  40. Wiśniewski A., Klauzula porządku publicznego jako podstawa uchylenia wyroku sądu arbitrażowego (ze szczególnym uwzględnieniem stosunków krajowego obrotu gospodarczego), „ADR Arbitraż i Mediacja” 2009, nr 2, s. 119–131.
  41. Wyrok Sądu Najwyższego w Londynie z dnia 5 listopada 2010 r. w sprawie Guangzhou Dockyards Co Ltd v. ENE Aegiali I.
  42. Wyrok Szwajcarskiego Trybunału Federalnego z dnia 7 września 2006 r., 4.P.114/2006, ASA Bulletin 2007, nr 1, s. 123–154.
  43. Wyrok Trybunału Federalnego z dnia 11 marca 1992 r., Perrodo v. Société S., AFT 118 II 199.
  44. Wyrok Trybunału Federalnego z dnia 4 lutego 2005 r., 4P.236/2004.
  45. Wysocka B., Uznanie i wykonanie zagranicznych orzeczeń arbitrażowych w Polsce, Warszawa 1988.
  46. Zeiler G., Schiedsverfahren, Springer, Vienna 2006.
  47. Zielony A., Wprowadzenie wyroku sądu polubownego do krajowego porządku prawnego na przykładzie wybranych obcych systemów prawnych [w:] Aurea Praxis, Aurea Theoria. Księga pamiątkowa ku czci Profesora Tadeusza Erecińskiego. T. 2, LexisNexis, Warszawa 2011, s. 2005–2080.