Prześlij tekst
Nr 1 (159) (2004)
Artykuły

O lingwistycznym statusie języka prawnego

[On the linguistic status of legal language]

  • Klaudiusz Brodziak

Opublikowane 2004-04-29

Słowa kluczowe

  • język prawny,
  • doktryna,
  • teoria prawa,
  • lingwistyka,
  • ontologia
Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Jak cytować

O lingwistycznym statusie języka prawnego: [On the linguistic status of legal language]. (2004). Studia Prawnicze The Legal Studies, 1 (159), 97-124. https://doi.org/10.37232/sp.2004.1.5

Abstrakt

Autor artykułu przedstawia rozważania dotyczące tematyki języka prawa. Przedstawia zjawisko postępującej dyferencjacji języka prawa, który rozwija dotychczas powszechnie przyjęty dychotomiczny podział języka prawa na język prawny i prawniczy. W swojej pracy przedstawia teorię lingwistyczną F. de Saussure’a, koncepcję języka wg. N. Chomsky’ego oraz teorię językoznawczą F. Gruczy. Ponadto rozważa pojęcie języka prawnego jako tekstu, języka prawodawcy racjonalnego, idiolektu prawodawcy oraz rejestru językowego.

Bibliografia

  1. Chomsky N., Current Issues in Linguistic Theory, Haga-Paryż 1975.
  2. Chomsky N., Generatywny program badań nad ludzkim umysłem [w:] Noama Chomsky'ego próba rewolucji naukowej, Warszawa 1996, t. 2.
  3. Chomsky N., Rules and Representation New York 1980.
  4. Chomsky N., Zagadnienia teorii składni, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1982.
  5. Dittmar N., Sociolinguistics. A critical survey of theory and application, Londyn 1976.
  6. Gizbert-Studnicki T., Czy istnieje język prawny? „Państwo i Prawo” 1979, z. 3.
  7. Gizbert-Studnicki T., Język prawny z perspektywy socjolingwistycznej, „Zeszyty Naukowe UJ. Prace z Nauk Politycznych” 1986, z. 26.
  8. Gizbert-Studnicki T., O sposobach formułowania dyrektyw, „Studia Semiotyczne” 1983, XII.
  9. Gizbert-Studnicki T., Wieloznaczność leksykalna w interpretacji prawniczej, Kraków 1978.
  10. Grucza F., Kulturowe determinanty języka oraz komunikacji językowej [w:] Język, kultura - kompetencja językowa, Warszawa 1992.
  11. Grucza F., O językach specjalistycznych (=technolektach) jako pewnych składnikach rzeczywistych języków ludzkich [w:] Języki
  12. specjalistyczne. Warszawa 1994.
  13. Grucza F., Zagadnienia metalingwistyki. Lingwistyka - jej przedmiot, lingwistyka stosowana. Warszawa 1983.
  14. Halliday M.A.K., Language as social semiotics. The social interpretation of language and meaning, Londyn 1978.
  15. Hanke K., Terytorialne odmiany polszczyzny [w:] Współczesny język polski, Lublin 2000.
  16. Hymes D., Socjolingwistyka i etnografia mówienia [w:] Język i społeczeństwo, Warszawa 1980.
  17. Ivić M., Kierunki w lingwistyce, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1975.
  18. Język polski. Encyklopedia w tabelach, Wydawnictwo Adamantan, Warszawa 2000.
  19. Kielar B.Z., Language of the law in the aspect of translation, Warszawa 1977.
  20. Kielar B.Z., Styl a język prawny, „Państwo i Prawo” 1979, nr 3.
  21. Kielar B.Z., W obronie koncepcji "języka prawnego" jako rejestru języka naturalnego, ,,Państwo i Prawo" 1979, nr 8-9.
  22. Lang W., Obowiązywanie prawa, Warszawa 1962.
  23. Lyons J., Chomsky, Warszawa 1998.
  24. Malinowski A., Własności statystyczne języka prawnego na tle własności języka potocznego, „Państwo i Prawo” 1980, nr 9.
  25. Mohn D., Pelka R., Fachsprachen. Eine Einfuhrung, Tubingen 1984.
  26. Morawski L., Co może dać nauce prawa postmodernizm? Toruń 2001.
  27. Nivette J., Zasady gramatyki generatywnej, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1976.
  28. Nowacki J., Przepis prawny a norma prawna, Katowice 1988.
  29. Nowacki J., Tobot Z., Wstęp do prawoznawstwa, Warszawa 1993.
  30. Nowak L., Interpretacja prawnicza. Studium z metodologii prawoznawstwa, Warszawa 1973.
  31. Opałek K., Wróblewski J., Prawo. Metodologia. Filozofia. Teoria Prawa. Warszawa 1991.
  32. Opałek K., Z teorii dyrektyw i norm, Warszawa 1974.
  33. Pieńkos J., Podstawy juryslingwistyki. Język w prawie - Prawo w języku, Warszawa 1999.
  34. Piotrowski A., Ziółkowski M., Zróżnicowanie językowe a struktura społeczna, Warszawa 1976.
  35. Ruwet N., Wprowadzenie do gramatyki generatywnej, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1982.
  36. Sarkowicz R., Stelmach J., Teoria prawa, Kraków 2001.
  37. Saussure F. de, Kurs językoznawstwa ogólnego, PWN, Warszawa 2002.
  38. Searle J.R., Czynności mowy. Rozważania z filozofii języka, Warszawa 1987.
  39. Wojnicki S., Subjęzyki specjalistyczne [w:] Teoretyczne podstawy terminologii, Wrocław 1991.
  40. Woleński J., Język prawny w świetle współczesnych metod analizy semantycznej, „Zeszyty Naukowe UJ. Prace Prawnicze” 1967, z. 31.
  41. Woźniakowski W., Lingwistyczny status tzw. subjęzyków specjalistycznych [w:] Języki specjalistyczne, Warszawa 1994.
  42. Wronkowska S., Zieliński M., Problemy i zasady redagowania tekstów prawnych, Warszawa 1993.
  43. Wróblewski B., Język prawny i prawniczy, Kraków 1948.
  44. Wróblewski J., Rozumienie prawa i jego wykładnia, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1990.
  45. Zieliński M., Interpretacja jako proces dekodowania tekstu prawnego, Poznań 1972.
  46. Zieliński M., Wykładnia prawa. Zasady. Reguły. Wskazówki, Warszawa 2002.
  47. Ziembiński Z., Problemy podstawowe prawoznawstwa, Warszawa 1980.