Make a Submission
No. 4 (154) (2002)
Artykuły

Ograniczenia swobody wypowiedzi w związku z potrzebą zagwarantowania powagi i bezstronności władzy sądowej (w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu)

Restrictions on the freedom of expression in connection with the need to guarantee the solemnity and impartiality of the judiciary (in the light of the case-law of the European Court of Human Rights in Strasbourg)

  • Robert Stefanicki

Published 2002-12-30

Keywords

  • media,
  • freedom of speech and print,
  • judicial decisions,
  • impartiality,
  • court
Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

How to Cite

Ograniczenia swobody wypowiedzi w związku z potrzebą zagwarantowania powagi i bezstronności władzy sądowej (w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu): Restrictions on the freedom of expression in connection with the need to guarantee the solemnity and impartiality of the judiciary (in the light of the case-law of the European Court of Human Rights in Strasbourg). (2002). Studia Prawnicze The Legal Studies, 4 (154), 79-95. https://doi.org/10.37232/sp.2002.4.4

Abstract

No one today questions the indispensable role of the mass media and, above all, of responsible journalism which reliably explains to the public the problems of the judiciary, ongoing trials and profiles of judges in connection with their function. Press materials, if based on facts, may signal irregularities in the administration of justice as well, and the public has a right to know about them as these issues fall under the concept of ‘matters important for the public'. The role of judges, and the judiciary in general, is so important that what they do, the way they exercise their function, must be scrutinised. However, unfounded assessments which unfairly affect judges and the judiciary - coming from the mouths of politicians, picked up by the media, carelessly selected material by journalists, epithets and slanders leading to the humiliation of this environment and distortion in the public perception of the real image of the judiciary in our country - force us to ask once again whether we are still living in the rule of law.

The case-law of the European Court of Human Rights against the background of the application of Article 10 of the Convention, as presented in this material, provides a useful insight into the correctness of the Strasbourg court's argumentation, which should also, and perhaps above all, be drawn upon by the emerging Polish democracy. While raising the informative, opinion-forming and scrutinising function of the press vis-à-vis the judiciary, the Court also consistently upholds the protection of the values listed in Article 10(2) of the Convention, which is the guarantee of the solemnity and impartiality of the judiciary. Press materials (statements of politicians and other public figures) concerning ongoing trials, which categorically prejudge the guilt of a defendant before the court has ruled on the case, as well as unfounded defamatory generalisations about the work of the courts and accusations of misplaced professional integrity by judges destroy the public trust necessary for the normal functioning of the courts. The Court is aware of the consequences of overstepping the boundaries of freedom of expression in the field in question and, when examining the complaints brought under Article 10 of the Convention, it tends to agree with the position of national authorities, ruling that restrictions on freedom of expression are necessary in a democratic society. It is not insignificant for this convergence of the assessments of national courts and the European Court that in many cases there often several objectives justifying the necessary interference. In the author's opinion, the time has come for slandered and vilified representatives of this community - drawing on the European experience - to stand up for themselves by suing journalists or politicians who violate their personal dignity and professional prestige. Such an action before the Court would certainly confirm the need to protect the values described.

References

  1. Arnull A., The European Union and Its Court of Justice, Oxford University Press, Oxford 1999.
  2. Chwila, która trwa sześć lat, „Rzeczpospolita” z 17.05.2002 r.
  3. Górecki P., Sąd Okręgowy w Poznaniu odpowiada, „Rzeczpospolita” z 9.05.2002 r.
  4. Hofmański P., Czyńcie swoją powinność, „Rzeczpospolita” z 3.12.2001 r.
  5. Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności sporządzona w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmieniona następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełniona Protokołem nr 2, Dz.U. 1993 Nr 61 poz. 284.
  6. Lewandowska I., Cytowanie nie zwalnia z odpowiedzialności, „Rzeczpospolita” z 12.10.2001 r.
  7. Lewandowska I., Nieprawdziwe informacje – należy się rekompensata, „Rzeczpospolita” z 22.03.2002 r.
  8. Mik C., Reklama w prawie międzynarodowym prawa człowieka, „Kwartalnik Prawa Prywatnego” 1995, nr 1, s. 107-123.
  9. Nowicki M.A., Moc ulotki, „Rzeczpospolita” z 5.04.2002 r.
  10. Nowicki M.A., Nie zamykajcie mi ust, „Rzeczpospolita” z 1.08.2001 r.
  11. Nowicki M.A., Ostry język adwokata, „Rzeczpospolita” z 17.05.2002 r.
  12. Opinia Trybunału Sprawiedliwości z dnia 28 marca 1996 r., 2/94, ECR 1996, nr 3, poz. I-1759.
  13. Orzeczenie Wielkiej Izby z 28 września 1999 r., Raport Europejskiej Komisji Praw Człowieka z 16 kwietnia 1998 r., skarga nr 29340/95.
  14. Pollak C., Verhältnismässigkeitsprinzip und Grundrechtsschutz in der Judikatur des Europäischen Gerichtshofs und des Österreichischen Verfassungsgerichtshofs, „Politik und Wirtschaft” 1991, nr 44.
  15. Postanowienie SN z 17 października 2001 r„ IV KKW 165/97, OSNKW 2002, nr 3-4.
  16. Postanowienie SN z dnia 17 października 2001 r., IV KKN 165/97, OSNKW 2002 nr 3-4.
  17. Postanowienie SN z dnia 30 sierpnia 2001 r.,V KKN 118/99, OSNKW 2001 nr 11-12.
  18. Raport Europejskiej Komisji Praw Człowieka z 25 lutego 1997 r.
  19. Serda J., Glosa do wyroku SN z dnia 6 grudnia 1990 r., I CR 575/90, „OSP” 1992, nr 10.
  20. Skuris W., Advertising and Constitutional Rights in Europe, Nomos, Baden-Baden 1994.
  21. Sobczak J., Ustawa Prawo prasowe. Komentarz, Muza, Warszawa 1999.
  22. Ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe, Dz.U. 1984 Nr 5 poz. 24.
  23. Wikariak S., Musi przeprosić za „dyspozycyjnego sędziego ”, „Rzeczpospolita” z 7.06.2002 r.
  24. Wiśniewski L., Uniwersalny system wartości, „Rzeczpospolita” z 22.05.1992 r.
  25. Wyrok ETPC z dnia 1 marca 2002 r. w sprawie Kutić przeciwko Chorwacji , skarga nr 48778/99.
  26. Wyrok ETPC z 23 kwietnia 1992 r. w sprawie Castells przeciwko Hiszpanii, A 236B.
  27. Wyrok ETPC z 3 października 2000 r., w sprawie Du Roy i Malaurie przeciwko Francji, skarga nr 34000/96.
  28. Wyrok ETPC z 9 czerwca 1998 r. w sprawie Incal przeciwko Turcji, skarga indywidualna nr 22678/93.
  29. Wyrok ETPC z 20 maja 1999 r., w sprawie Bladet Tromso A/S i Stensaas przeciwko Norwegii skarga nr 21980/93.
  30. Wyrok ETPC z 21 stycznia 1999 w sprawie Janowski przeciwko Polska, skarga nr 25716/94.
  31. Wyrok ETPC z 23 czerwca 1994 r. w sprawie Jacubowski przeciwko Niemcom, A 291.
  32. Wyrok ETPC z 24 lutego 1997 r. w sprawie De Haes i Gijsels przeciwko Belgii, nr 19983/92.
  33. Wyrok ETPC z 25 listopada 1999 r. w sprawie Hashman i Harrup przeciwko Wielkiej Brytanii, skarga nr 25594/94.
  34. Wyrok ETPC z 25 listopada 1999 r. w sprawie Nilsen i Johnsen przeciwko Norwegii , skarga nr 23118/93.
  35. Wyrok ETPC z 26 lutego 2002 r. w sprawie Unabhängige Initiative Informationsvielfalt przeciwko Austrii, skarga nr 28525/95.
  36. Wyrok ETPC z 27 lutego 2001 r. w sprawie Jeruzalem przeciwko Austrii,, skarga nr 26958/95.
  37. Wyrok ETPC z 9 lipca 1986 r. w sprawie Lingens przeciko Austrii, A 103.
  38. Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z 9 czerwca 1998 r. w sprawie Incal przeciwko Turcji, Zbiór Orzeczeń 1998-IV.
  39. Wyrok SN z 10 września 1999 r„ III CKN 939/98, OSNC 2000, nr 3.
  40. Wyrok SN z 8 marca 2002 r., III CKN 76/99.
  41. Wyrok TS z 14 maja 1974 r., J. Nold, Kohlen- und Baustoffgroßhandlung przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, 4-73, ECR 1974.
  42. Wyrok TS z 18 czerwca 1991 r. w sprawie Elliniki Radiophonia Tiléorassi AE i Panellinia Omospondia Syllogon Prossopikou przeciwko Dimotiki Etairia Pliroforissis i Sotirios Kouvelas i Nicolaos Avdellas i innym, C-260/89.
  43. Wyrok TS z 21 września 1989 r. w sprawie Hoechst AG przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. Konkurencja - Uzasadnienie - Wady postępowania, sprawy połączone 46/87 oraz 227/88.