Opublikowane
2016-03-31
Słowa kluczowe
- testament,
- akt sformalizowany,
- prawo spadkowe,
- świadek,
- prawo rzymskie,
- formalized act,
- inheritance law,
- witness,
- Roman law
...Więcej
Less
Abstrakt
Faktem jest, że polski system prawny pozwala każdemu, kto posiada pełną zdolność do czynności prawnych, rozrządzić własnym majątkiem na wypadek śmierci. Jak wskazuje art. 941 Kodeksu cywilnego, można tego dokonać wyłącznie przez testament. Jest on jedyną czynnością prawną, na podstawie której może zostać powołany spadkobierca. Spadkodawcy, w celu rozdysponowania dorobku według własnego uznania, decydują się właśnie na to rozwiązanie, gdyż ustawowy porządek dziedziczenia uwzględnia jedynie typowe sytuacje. W ten sposób realizowana jest jedna z funkcji testamentu, czyli dostosowanie rozrządzeń majątkiem spadkowym do sytuacji rodzinnej spadkodawcy. Do rozrządzeń testamentowych, których dotyczy swoboda testowania, zalicza się: ustanowienie spadkobiercy, powołanie wykonawcy testamentu, ustanowienie zapisu, polecenia, fundacji, a także wykluczenie od dziedziczenia i wydziedziczenie. Jednak, aby rozrządzenie ostatniej woli było ważne i niepodważalne, muszą być spełnione określone przesłanki. Nie może być ono dokonane w dowolny sposób. Polskie prawo precyzuje i określa wymogi formalne, bez spełnienia których testament będzie nieważny.
Testator wishing to dispose of assets through a testament has a choice of several forms of testament: ordinary and special. Preparing the act of last will it's necessary to observe the formal requirements set forth by law, otherwise this will is going to be invalid. The existing provisions about the form don't fully meet the objectives for which they were introduced. Approved forms of will raise a number of concerns, and the regulations governing them require immediate correction. The provisions of the form can be accused of: imprecision, inconsistency, and in some cases the lack of practicality and the lack of adaptation to contemporary needs and opportunities. But above all, unfortunately, they often interfere with the will of the testator. That formalism in practice often thwarts the will of the testator. The rules, which were supposed to protect and make its fulfillment often become an obstacle. Formal requirements introduced, among others, due to the reduction of falsifying wills is not fully recognized. There are necessary changes in regulations concerning the form of the disposition mortis causa. The existing forms of the testament need modifications and some of them total removal. There is a need also to create new types of wills. However, the most important is to enable the maintenance of the statement in force, in the case that the testament is authentic and the testator made it consciously leaving out some requirement of form.
Bibliografia
- Amelotti M., Testamento. Diritto Romano [w:] Enciclopedia del diritto, XLIV, Milano 1995.
- Baumann W. [w:] J. von Staudingers, G. Otte (red.), Kommentar zum Bürgerlichen Gesetzbuch mit Einführungsgesetz und Nebengesetzen. Buch 5. Erbrecht §2197–2264 (Testament 2), Berlin 2003 r.
- Bieliński A. K., Charakter podpisu w polskim prawie cywilnym materialnym i procesowym, Warszawa 2007.
- Błahuta F., Kodeks cywilny. Komentarz, Warszawa 1972.
- Borysiak W., Sporządzenie testamentu ustnego przez osobę pozostającą w zamiarze samobójczym, MoP 2007, nr 18.
- Cybula P., Oświadczenie ostatniej woli wobec marszałka województwa (art. 951 k.c.). Pytanie o sens i przyszłość regulacji [w:] M. Kućka, K. Pałka (red.), Nie tylko hipoteka… Zeszyt jubileuszowy dedykowany Profesorowi Jerzemu Pisulińskiemu, Warszawa 2015.
- Cybula P., Testament podróżny de lege lata i de lege ferenda (zagadnienia wybrane) [w:] P. Stec i M. Załucki (red.), 50 lat kodeksu cywilnego. Perspektywy rekodyfikacji, Warszawa 2015.
- Czerwiakowski J., Testament ustny w świetle praktyki, „Palestra” 1987 r., nr 10–11.
- Dajczak W., Giaro T., Longchamps de Berier F., Prawo rzymskie. U podstaw prawa prywatnego, Warszawa 2009.
- Dębiński A., Rzymskie prawo prywatne. Kompendium, Warszawa 2003.
- Dekret z dnia 8 października 1946 r. – Prawo spadkowe, Dz. U. nr 60, poz. 328 ze zm.
- Feluś A., O dopuszczalności opiniowania testamentów holograficznych bez materiału porównawczego, „Palestra” 1984, nr 9.
- Gadowski W., Komentarz KC, tom IV, 2013.
- Gałakan-Halicka A., Stwierdzenie treści testamentu ustnego, „MoP” 2004, nr 16.
- Gniewek E., Machnikowski P., Kodeks Cywilny. Komentarz, Warszawa 2013.
- Guarino A., Sulľ origine del testamento dei militari nel diritto Romano [w:] Pagine di diritto Romano, t. 6, Napoli 1995.
- Gwiazdomorski J., Formy testamentu, NP 1966, nr 6.
- Gwiazdomorski J., Podpis na testamencie holograficznym, NP 1962, nr 7–8.
- Gwiazdomorski J., Prawo spadkowe w zarysie, Warszawa 1990.
- Gwiazdomorski J., Przed kim sporządzać należy testament allograficzny, NP 1960.
- Gwiazdomorski J., Wykładnia przepisów o testamencie na tle uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego, NP 1973, nr 6.
- http://prawo.gazetaprawna.pl/artykuly/748841,testament-ustny-do-likwidacji-ograniczony-zachowek-reforma-prawa-spadkowego.html.
- http://www.chip.pl/news/wydarzenia/statystyka/2015/01/juz-90-proc.-polakow-korzysta-z-telefonow-komorkowych.
- http://www.polskieradio.pl/111/1888/Artykul/969367,Czy-testament-wformie-elektronicznej-bedzie-wazny.
- Jacyszyn J., Zakrzewski S., Podpis elektroniczny jako element systemu zabezpieczenia danych w sieci (część pierwsza), "Rejent" 2001, nr 10.
- Jacyszyn J., Zakrzewski S., Podpis elektroniczny jako element systemu zabezpieczenia danych w sieci (część druga) "Rejent" 2001, nr 11.
- Jakubowski J., Prawo międzynarodowe prywatne. Zarys wykładu, Warszawa 1984.
- Janowski J., Podpis elektroniczny w obrocie prawnym, Warszawa 2007.
- Kaltenbek-Skarbek L., Żurek W., Prawo spadkowe. 4. Wydanie, Warszawa 2012.
- Kaspryszyn J., Podpis własnoręczny jako element zwykłej formy pisemnej czynności prawnych, Warszawa 2007.
- Kegel Z., Zagadnienia dowodu z ekspertyzy pisma ręcznego, PN UŚ 1976, t. 148.
- Kleniewska I., Testament ustny, „Jurysta” 1993, nr 2.
- Klyta W., Testamenty wspólne, „Rejent" 2006 r., nr 2.
- Kodeks cywilny austriacki (Allgemeines Bürgeliches Gesetzbuch) z dnia 1 czerwca 1811 r. ze zm., http://www.ris.bka.gv.at/GeltendeFassung.wxe?Abfrage=Bundesnormen&Gesetzesnummer=10001622, § 583 i § 1248.
- Kodeks cywilny Federacji Rosyjskiej część III – ustawa federalna nr 146 z dnia 26 listopada 2001 r., http://rosja.biz.pl/akty-prawne/.
- Kodeks cywilny francuski (Code civil) z dnia 21 marca 1804 r. ze zm., http://www.napoleon-series.org/research/government/c_code.html.
- Kodeks cywilny holenderski (Burgerlijk Wetboek) z dnia 31 maja 1843 r., ze zm. (określany jako kodeks z 1992 r.), www.wetboek-online.nl/.
- Kodeks cywilny niemiecki (Bürgerliches Gesetzbuch) z dnia 18 sierpnia 1896 r. ze zm., http://www.gesetze-im-internet.de/bgb/index.html#BJNR001950896BJNE262665360.
- Kodeks cywilny Quebecu (Civil Code of Quebec) z dnia 8 grudnia 1991 r. – Kanada, http://www.canlii.org/en/qc/laws/stat/lrq-c-c-1991/.
- Kolańczyk K., Prawo rzymskie, Warszawa 1999.
- Konwencja waszyngtońska z 26.10.1973 r. weszła w życie 09.02.1978 r., depozytariusz – USA.
- Kosik J., Przesłanki sporządzenia testamentu ustnego w k.c., SC 1969 r., t. XIII–XIV.
- Kucia B., Forma testamentu w prawie amerykańskim, KPP 2012, z. 2.
- Kucia B., Przesłanka „istnienia obawy rychłej śmierci spadkodawcy” – uwagi de lege lata i de lege ferenda, „Rejent” 2012 r., nr 12.
- Kuryłowicz M., Testamentum holographum, „Rejent" 2003, nr 10.
- Kuryłowicz M., Wiliński A., Rzymskie prawo prywatne: zarys wykładu, 5. Wydanie poprawione, Warszawa 2013.
- Langbein J. H., Substantial Compliance With the Wills Act, „Harward Law Review" 1975, vol. 88.
- Litewski W., Słownik encyklopedyczny prawa rzymskiego, Kraków 1998.
- Lityński A., Historia prawa Polski Ludowej, Warszawa 2008.
- Mączyński A., Dziedziczenie testamentowe w prawie prywatnym międzynarodowym. Ustawowe i konwencyjne unormowanie problematyki formy, Kraków 1976.
- Mączyński A., Glosa do Uchwały SN z 22 marca 1971 r., III CZP 91/70, OSPiKA 1972, nr 2, poz. 26.
- Mączyński A., Glosa, OSPiKA 1973, nr 10, poz. 192.
- Mamica M., Nieważny testament allograficzny – czy słuszna jest jego konwersja na testament ustny?, „Palestra” 2014, nr 5–6.
- Niedośpiał M., Testament allograficzny (administracyjny), Bielsko-Biała 2004.
- Niedośpiał M., Wzory testamentów z komentarzem, Bielsko-Biała 2000.
- Niemczyk S., Łazarska A., Prawno-medyczna wykładnia „obawy rychłej śmierci” jako przesłanka ważności testamentu ustnego, PiM 2007, nr 2.
- Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 21 października 1962 r., IV CR 644/61, OSNCP 1962, nr 4, poz. 145.
- Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 13.09.1955 r., II CR 800/55, PiP 1957, z. 4–5.
- Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 20.04.1950 r., Wa C 382/59, NP 1950, nr 10.
- Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 30.04.1953 r., C 296/53, NP 1952, nr 12.
- Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 6 lutego 1951, C 1779/50.
- Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 6 lutego 1998 r. I CKU 206/97 (niepubl.).
- Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 6.02.1951 r., ŁC 1779/50.
- Osajda K. (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Spadki, Warszawa 2013.
- Osajda K. [w:] K. Osajda (red.), Kodeks cywilny. Komentarz, t. 3, Spadki, Warszawa 2013.
- Osajda K., Testament międzynarodowy i jego forma, KPP 2007, z. 4.
- Osajda K., Testamenty wspólne, Warszawa 2005.
- Osajda K., Wpływ rozwoju techniki na uregulowanie formy testamentu. Rozważania de lege ferenda, „Rejent” 2010, nr 5.
- Osuchowski W., Zarys rzymskiego prawa prywatnego, Warszawa 1967.
- Osuchowski W., Rzymskie prawo prywatne. Zarys wykładu, Warszawa 1981.
- Osuchowski W., Zarys rzymskiego prawa prywatnego, Warszawa 1962.
- Piątkowski S., Kordasiewicz B., Prawo spadkowe. Zarys wykładu, Warszawa 2011.
- Postanowienie Sądu Najwyżsego z dnia 12 października 1992 r., I CRN 156/92.
- Postanowienie Sądu Najwyższego z 30 czerwca 1972 r., I CR 403/72, OSN 1973, nr 3, poz. 49.
- Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 czerwca 1985 r., III CRN 181/85.
- Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 lutego 2013 r. IV CSK 380/12.
- Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 6 sierpnia 2015, V CSK 635/14.
- Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2013 r. IV CSK 688/12.
- Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 listopada 2003 r., III CZP 7/02.
- Postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 11 marca 2015, VIII Ca 704/14.
- Postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 16 kwietnia 2015 r., I Ns 938/14.
- Pręda B., W sprawie przyszłości testamentu ustnego, „Rejent” 2009, nr 5.
- Proksa A., Glosa do uchwały SN z 22 marca 1982 r., III CZP 5/82, NP 1984, nr 3.
- Przybyłowski K., Glosa do orzeczenia SW z 23 sierpnia 1963 r., III Cr 1353/63, OSPiKA 1964, nr 6, poz. 127.
- Przybyłowski K., Niedopuszczalność wspólnych testamentów, S.C. 1963, t. IV.
- Radwański Z. (red.), Zielona księga. Optymalna wizja Kodeksu cywilnego w Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 2006.
- Radwański Z., Olejniczak A., Prawo cywilne – część ogólna, Warszawa 2013.
- Reid K. G. C., de Waal M. J., Zimmermann R., Testamentary Formalities, Oxford 2011.
- Rosengarten F., Parafa a podpis, „Palestra” 1973 r., nr 11.
- Rosengarten F., Podpis i jego znaczenie w prawie cywilnym, „Palestra” 1973, nr 1.
- Rosengarten F., Podpis na testamencie, NP 1983, nr 3.
- Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 stycznia 1965 r. w sprawie testamentów wojskowych, Dz. U. z 1965 r., nr 7, poz. 38.
- Rudnicki J., Rola formy testamentu. Uwagi na tle porównawczym, „Forum Prawnicze” 2013.
- Rupiewicz A., Testament ustny w świetle akt sądowych, „Jurysta” 1993, nr 3.
- Rzewuski M., Glosa do wyroku SN z dnia 27 czerwca 2007 r., II CSK 121/07, PS 2010, nr 1.
- Rzewuski M., Podpis spadkodawcy na testamencie własnoręcznym, Warszawa 2014.
- Scarano Ussani V., l testamento militis nell eta Nerva e Traiano, Atti Accademica Napoli 1983, t. 94.
- Skowrońska E., Forma testamentu w prawie polskim, Warszawa 1991.
- Skowrońska Bocian E., Forma testamentu w prawie polskim, Warszawa 1991.
- Skowrońska E., Jeszcze o podpisie na testamencie własnoręcznym, NP 1982, nr 5–6.
- Skowrońska E., Obawa rychłej śmierci jako przesłanka sporządzenia testamentu ustnego [w:] T. Ereciński, J. Gudowski (red.), Ars et usus. Księga pamiątkowa ku czci Sędziego Stanisława Rudnickiego, Warszawa 2005.
- Skowrońska E., Testament ustny de lege ferenda, SI 1994, t. XXI.
- Skowrońska E., Testament w prawie polskim, Warszawa 2004.
- Skowrońska-Bocian E., Komentarz do kodeksu cywilnego. Księga czwarta. Spadki, Warszawa 2005.
- Skowrońska-Bocian E., Komentarz do Kodeksu cywilnego. Księga czwarta. Spadki, wyd. 10, Warszawa 2011.
- Skowrońska-Bocian E., Prawo spadkowe, Warszawa 2000.
- Skowrońska-Bocian E., Testament w prawie polskim, Warszawa 2004.
- Sójka T., Testamenty wojskowe, WPP 1965, nr 2.
- Sójka-Zielińska K., Wielkie kodyfikacje cywilne. Historia i współczesność, Warszawa 2009 .
- Stecki L. [w:] Komentarz 1989, tom II.
- Stobienia J., Glosa do uchwały SN z 9 lutego 1981 r., III CZP 68/80, OSPiKA 1982, nr 9–10, poz. 173.
- Świrgoń-Skok R., Swoboda dysponowania majątkiem na wypadek śmierci w ujęciu historyczno prawnym [w:] M. Pecyna, J. Pisuliński, M. Podrecka (red.), Rozprawy cywilistyczne. Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Edwardowi Drozdowi, Warszawa 2013.
- Szpunar A., Forma podpisu na testamencie własnoręcznym, „Rejent" 1993, nr 3–4.
- Szpunar A., Spór o podpis na testamencie własnoręcznym, NP. 1980, nr 9.
- Taubenschlag R., Kozubski W., Historia i instytucje rzymskiego prawa prywatnego, wyd. IV, Warszawa 1947.
- Taubenschlag R., Rzymskie prawo prywatne, Warszawa 1955.
- Turek P., Cywilnoprawne skutki podpisu elektronicznego – nie dyskryminować, „Edukacja Prawnicza” 2003 nr 6.
- Turłukowski J., Sporządzenie testamentu w praktyce, Warszawa 2009.
- Uchwała 7 sędziów Sądu Najwyższego z 22 marca 1971 r., III CZP 91/70, OSNCPiUS 1971, nr 10, poz. 168.
- Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 kwietnia 1973, III CZP 78/72, OSNC 1973, nr 12, poz. 207.
- Uchwała Sądu Najwyższego 7 sędziów z dnia 27 listopada 1986 r., III CZP 68/86, OSN 1987, nr 5–6, poz. 72.
- Uchwała z dnia 26 lutego 1993 r., III CZP 24/92, OSNC 1993, nr 7–8, poz. 134.
- Ustawa o prawie spadkowym Stanu Nowa Południowa Walia z 2006 r. – Australia (Succession Act 2006 New South Wales), http://www.austlii.edu.au/au/legis/nsw/consol_act/sa2006138/.
- Ustawa z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o notariacie, Dz. U. z 2014, poz. 164.
- Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, Dz. U. z 2014.
- Wardle L. D., Nolan L. C., Family Law in the USA, Alphen aan den Rijn 2011.
- Waszczuk-Napiórkowska J., Zapis windykacyjny w polskim prawie spadkowym, Warszawa 2014.
- Wiedegkehr G., Henry X., Tisserand A., Venandet G., Jacob F., Code Civil, Dalloz 2004.
- Witczak H., Kawałko A., Prawo spadkowe, Warszawa 2011.
- Wójcik S., Glosa do uchw. SN z 19.07.2001, III CZP 36/01, OSP 2002, nr 2, poz. 18.
- Wójcik S., Rola notariusza w sprawach spadkowych (na przykładzie testamentu notarialnego), „Rejent" 1996, nr 4–5.
- Wójcik S., Załucki M., Podstawy prawa cywilnego. Prawo spadkowe, Warszawa 2015.
- Wójcik S., Zoll F., Testament [w:] B. Kordasiewicz (red.), System Prawa Prywatnego. Tom 10. Prawo spadkowe, Warszawa 2009.
- Wójcik S., Zoll F., Testament [w:] B. Kordasiewicz (red.), System Prawa Prywatnego. Tom 10. Prawo spadkowe, Warszawa 2013.
- Wolak G., Testament a znaleźne. Glosa do wyroku SN z dnia 27 czerwca 2007 r., II CSK 121/07, „Edukacja Prawnicza” 2013, nr 3.
- Wołodkiewicz W. (red.), Prawo rzymskie. Słownik encyklopedyczny, Warszawa 1986 .
- Wołodkiewicz W., Zabłocka M., Prawo rzymskie. Instytucje, wyd. 5, Warszawa 2009.
- Współcześnie kodycyl występuje w Kodeksie cywilnym austriackim (Allgemeines Bürgeliches Gesetzbuch) z dnia 1 czerwca 1811 r. ze zm., § 553.
- Wyrok Sądu Apelacyjnego z dnia 17 czerwca 2014 r., VI ACa 1527/13.
- Wyrok Sądu Najwyższego z 20 lipca 2005 r., II CK 2/05, MoP 2005, nr 16, poz. 779.
- Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 lipca 1982 r., III CRN 159/82, OSPiKA 1983, nr 4, poz. 88.
- Załucki M., Perspektywy rekodyfikacji polskiego prawa spadkowego [w:] P. Stec, M. Załucki (red.), 50 lat kodeksu cywilnego. Perspektywy rekodyfikacji, Warszawa 2015.
- Załucki M., Uniform European Inheritance Law. Myth, dream or reality of the future, Kraków 2015.
- Załucki M., Współczesne tendencje rozwoju dziedziczenia testamentowego – czyli nie tylko o potrzebie wprowadzenia wideotestamentu do nowego kodeksu cywilnego, „Rocznik Nauk Prawnych” 2012, t. 22, nr 2.
- Zimmermann R., Testamentsformen: »Willkür« oder Ausdruck einer Rechtskultur?, „Rabels Zeitschrift für ausländisches und internationals Privatrecht” 2012 r., vol. 76, nr 3.
- Zimmermann R., Testamentsformen: »Willkür« oder Ausdruck einer Rechtskultur?, Hamburg 2012.
- Zoll F., Czy odwołalność testamentu zawsze powinna być nieograniczona? [w:] Rozprawy cywilistyczne. Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Edwardowi Drozdowi, Warszawa 2013.
- Zoll F., Das polnische Erbrecht im Wandel: die geplanten Reformen, [w:] R. Welser, Erbrechtsentwicklug in Zentral- und Osteuropa, 2009.
- Zoll F., Testamentary Formalities in Poland [w:] K. G. C. Reid, M. J. de Wall (red.), Testamentary Formalities, Oxford 2011.
- Żywicki W., Testamenty ustne w świetle orzecznictwa, NP 1971, nr 1.