Prześlij tekst
Nr 2 (198) (2014)
Artykuły

Przesłanki oraz tryb pozbawienia właściciela prawa do lokalu w prawie polskim i niemieckim

[The grounds for and procedure of depriving an owner of the right to premises in Polish and German law]

PDF
  • Aleksandra Sikorska-Lewandowska
Aleksandra Sikorska-Lewandowska
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Opublikowane 2014-06-30

Słowa kluczowe

  • polish law,
  • prawo do lokalu,
  • właściciel lokalu,
  • wspólnota mieszkaniowa,
  • właściciel,
  • lokal,
  • prawo własności,
  • legitymacja procesowa,
  • powództwo,
  • wykluczenie,
  • państwa obce,
  • Niemcy,
  • komparatystyka,
  • prawo niemieckie,
  • prawo polskie,
  • right to premises,
  • owner of premises,
  • housing community,
  • owner,
  • premises,
  • proprietary right,
  • lawsuit,
  • expulsion,
  • foreign country,
  • German,
  • comparative law,
  • german law
    • ...Więcej
    Less

Prawa autorskie (c) 2014 ILS PAS

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Jak cytować

Przesłanki oraz tryb pozbawienia właściciela prawa do lokalu w prawie polskim i niemieckim: [The grounds for and procedure of depriving an owner of the right to premises in Polish and German law]. (2014). Studia Prawnicze The Legal Studies, 2 (198), 7-39. https://doi.org/10.37232/sp.2014.2.1

Abstrakt

Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali zawiera w art. 16 unormowanie, na podstawie którego wspólnota mieszkaniowa może w trybie procesu żądać sprzedaży lokalu w drodze licytacji na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o egzekucji z nieruchomości. Wcześniej obowiązujące Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o własności lokali nie zawierało analogicznej regulacji.

W uzasadnieniu rządowego projektu ustawy o własności lokali, żądanie sprzedaży lokalu właściciela zalegającego z zapłatą, uchwalane przez zebranie właścicieli, określono jako nową sankcję. Uznano bowiem, że brak w dotychczasowych przepisach takiej regulacji stanowił lukę, którą należało uzupełnić.

W prawie niemieckim obowiązuje ustawa z dnia 15 marca 1951 r. o własności mieszkań i o stałym prawie do mieszkania, która zawiera regulację będącą pierwowzorem polskich rozwiązań legislacyjnych. Analiza przepisów prawa obcego oraz kierunków jego wykładni może być pomocna dla interpretacji polskich rozwiązań prawnych.

 

In Polish and also in German law a housing community is entitled to sue the owner of premises and demand their sale by public auction. In both legal systems a resolution must be taken by a housing community and then the case must be referred to court. Grounds for an action, in accordance with Polish law, are as follows: long-term default by the owner on the payment of charges due, flagrant or persistent offence against the applicable order of house rules, inappropriate behaviour that makes the use of other premises or the common property burdensome. Under German law, grounds for a claim may be breach of the obligations incumbent on an owner to other owners of premises in such a blatant way that one cannot expect them to continue to maintain community with him. In both legal regimes, that legal remedy is of a unique and final nature and, therefore, is used when other solutions have produced no effect.

PDF

Bibliografia

  1. Bidziński Z., Status prawny lokali i ich dysponentów, Warszawa 1998.
  2. Bieniek G., Ustawa o własności lokali w praktyce, Bydgoszcz 2010.
  3. Bończak-Kucharczyk E., Własność lokali i wspólnota mieszkaniowa. Komentarz, wyd. 2, Warszawa 2012.
  4. Drozd E., Prawa i obowiązki właścicieli lokali, ,,Rejent” 1995, nr 3.
  5. Dziczek R., Własność lokali, komentarz, wzory pozwów i wniosków sądowych, Warszawa 2012.
  6. Gesetz über das Wohnungseigentum und das Dauerwohnrecht, BGBl. I S. 175, ze zm.
  7. Gesetz zur Anderung des Wohnungseigentumsgesetzes und anderer Gesetze, BGB 2007, nr 11.
  8. Hryćków K., Licytacyjna sprzedaż lokalu w trybie przepisów art. 16 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali – uwagi krytyczne, ,,Rejent” 2000, nr 1.
  9. Ignatowicz J., Komentarz do ustawy o własności lokali, Warszawa 1995.
  10. Ignatowicz J., Podstawowe założenia ustawy o własności lokali, Przegląd Sądowy 1994, nr 11–12.
  11. Jennißen G., Wohnungseigentumsgesetz, Köln 2008.
  12. Justyński T., Glosa do wyroku SN z dn. 07.04.2004 r., IV CK 215/03, ,,PiP’’, 2006, nr 5.
  13. Justyński T., Nadużycie prawa podmiotowego w polskim prawie cywilnym, Kraków 2000.
  14. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r., Dz. U. Nr 78,poz. 483.
  15. Lüke W., [w:] L. Briesemeister, W. Gottschalg, W. Lüke, H. P. Mansel, Wohnungseigentumsgesetz, Kommentar, Monachium 2005.
  16. Pick E., Wohnungseigentumsge-setz. Kommentar, München 2007.
  17. Pietrzykowski K., Powstanie i ustanie stosunku członkostwa w spółdzielni, Warszawa 1990.
  18. Postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dn. 27.02.2012 r., I Acz 264/12, LEX nr 1164094.
  19. Rozporządzenie Prezydenta Rzeczpospolitej z dnia 24 października 1934 r. o własności lokali (Dz. U. RP nr 94, poz. 848).Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, Dz. U. 2000 Nr 80, poz. 903, dalej jako u.w.l.
  20. Rudnicki S., Rudnicki G., Komentarz do kodeksu cywilnego, księga druga, własność i inne prawa rzeczowe, wyd. 10, Warszawa 2011.
  21. Rządowy projekt ustawy o własności lokali wraz z uzasadnieniem, KPP 1993, z. 4.
  22. Skąpski J., Własność lokali w świetle ustawy z 24 czerwca 1994, KPP 1996, z. 2.
  23. Skowrońska-Bocian E., Warciński M., [w:] K. Pietrzykowski (red.) Kodeks cywilny, Tom 1, wyd. 7, Warszawa 2013.
  24. Turlej A., [w:] R. Strzelczyk, A. Turlej, Własność lokali, komentarz, wydanie 3, Warszawa 2013.
  25. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 18 października 2013 r., III CZP 42/13, Biul. SN 2013/10/7.
  26. Ustawa o przymusowej licytacji i zarządzie przymusowym z dnia 24.03.1897 r. ze zm., Gesetz über die Zwangsversteigerung und die Zwangsverwaltung (ZVG), BGBl. I S. 2582, 2589.
  27. Ustawa z dnia 15.12.2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, Dz. U. 2013, poz. 1222.
  28. Ustawa z dnia 19 grudnia 2002 roku o zmianie usta-wy o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 240, poz. 2058).
  29. Uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2013 r., I CSK 480/12, LEX nr 1314467.
  30. Wohnungseigentumsgesetz, Veräußerungsbeschränkung, § 12 WEG.
  31. Wyrok LG Berlin, 25.07.1995 r., 84 S3/94, GE 1995, 1217 za: G. Jennißen, Wohnungseigentumsgesetz.
  32. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 06 września 2012 r., I ACa 772/12.
  33. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 27 grudnia 2012 r., I ACa 407/12.
  34. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 30 października 2012 r., I ACa 528/12.
  35. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 18 października 2013 r., I ACa 517/13,portal orzeczeń sądów powszechnych.
  36. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 08 listopada 2001 r., I ACa 841/01, Wokanda 2002, nr 11, poz. 45.
  37. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 20 października 2006 r., VI ACa 353/06.
  38. Wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 11 kwietnia 2012 r., I ACa 552/11.
  39. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 07 kwietnia 2004 r., IV CK 215/03.
  40. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 czerwca2009, V CSK 442/08.
  41. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2013 r., I CSK 480/12.
  42. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2001 r., III CZP 66/01, OSNC 2002, nr 9, poz. 109.
  43. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 lipca 2013 r., sygn. SK 12/12, Dz. U. 2013 poz. 1006.
  44. Z uzasadnienia wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 lipca 2013 r., sygn. SK 12/12, Dz. U. 2013, poz. 1006.