Make a Submission
No. 4 (178) (2008)
Artykuły

Siła wyższa w prawie wspólnotowym - orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości oraz regulacje prawa wtórnego

[Force Majeure In Community Law - The Case-Law Of The European Court Of Justice And Regulations Of Community Secondary Law]

  • Justyna Maliszewska-Nienartowicz
Justyna Maliszewska-Nienartowicz
Nicolaus Copernicus University in Toruń

Published 2008-04-29

Keywords

  • judicial decisions,
  • notion,
  • state of necessity,
  • European Communities law
Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.

How to Cite

Siła wyższa w prawie wspólnotowym - orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości oraz regulacje prawa wtórnego: [Force Majeure In Community Law - The Case-Law Of The European Court Of Justice And Regulations Of Community Secondary Law]. (2008). Studia Prawnicze The Legal Studies, 4 (178), 5-18. https://doi.org/10.37232/sp.2008.4.1

Abstract

The aim of the article is to characterise the concept of force majeure in EC Law. It has been taken from the legal systems of the Member States and its evolution in European Community law has been similar to the evolution of the general principles of EC law. However, the European courts have not ruled explicitly that force majeure constitutes one of such principles. Therefore, the question arises how it should be treated - only as an exception to the general rule of the scrupulous compliance with legislative or contract provisions? This problem is dealt in the second section of this study.

It is also important to establish how the European Court of Justice (the Court) interprets the notion of force majeure. Its case-law shows that it does not apply only one definition. In fact in its judgements we can find at least four definitions. All of them are presented in the third section of the study together with the examples of the regulations which concern force majeure and are included in different acts of secondary Community law.

Apart from the force majeure definition, it is also important to characterise the objective and subjective elements which are combined in this concept. The objective element is connected with the unusual and unforeseeable event which is beyond control of the obliged party. Examples of such events, which come from the judgements of the Court, are presented in the forth section of the study. The case-law also shows when one can say that a person acts with a due care (the subjective element, presented in the fifth section of the study).

References

  1. Dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych, Dz. Urz. L 281 z 23.11.1995.
  2. Dyrektywa 97/5/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 1997 r. w sprawie transgranicznych przelewów bankowych, Dz. Urz. L 43 z 14.2.1997.
  3. Dyrektywa 97/67/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 15 grudnia 1997 r. w sprawie wspólnych zasad rozwoju rynku wewnętrznego usług pocztowych Wspólnoty oraz poprawy jakości usług, Dz. Urz. L 15 z 21.1.1998.
  4. Dyrektywa Rady z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek, Dz. Urz. L 158 z 23.6.1990.
  5. Dyrektywa w sprawie harmonizacji podstawowych przepisów dotyczących ubezpieczeń kredytów eksportowych dla transakcji objętych ubezpieczeniem średnio- i długoterminowym, Dz. Urz. L 148 z 19.5.1998.
  6. Dyrektywy 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej), Dz. Urz. L 108 z 24.4.2002.
  7. Flynn J., Force Majeure P leas in Proceedings Before the European Court, „European Law Review” 1981, nr 6.
  8. Opinia z 15 listopada 1979 r. do sprawy Firma Milch-, Fett- und Eierkontor GmbH v Bundesanstalt fur landwirtschaftliche Marktordnung, 42/79, ECR 1979.
  9. Orzeczenie TS z 10 lipca 1990 r. w sprawie Republika Grecka v. Komisja WE, C-334/87, ECR 1990, s. I-2849.
  10. Orzeczenie TS z 11 lipca 1978 roku w sprawie Union Française de Céréales v Hauptzollamt Hamburg-Jonas, 6 /78, ECR 1978.
  11. Orzeczenie TS z 11 lipca 2002 r. w sprawie Kaserei Champignon Hofmeister GmbH & Co. KG v. Hauptzollarnt Hamburg-Jonas, C-210/00, ECR 2002, s. I-6453.
  12. Orzeczenie TS z 15 grudnia 1994 r. w sprawie Bayer AG v Komisja WE, C-195/91 P, ECR 1994, s. I-5619.
  13. Orzeczenie TS z 17 grudnia 1970 r. w sprawie Internationale Handelsgesellschaft mbH v Einfuhr- und Vorratsstelle fur Getreide und Futtermittel, 11/70, ECR 1970.
  14. Orzeczenie TS z 17 września 1987 r. w sprawie Komisja WE v. Republika Grecka, 70/86, ECR 1987.
  15. Orzeczenie TS z 30 stycznia 1974 r. w sprawie E. Kampffmeyer v Einfuhr - und Vorratsstelle fur Getreide und Futtermittel, 158/73, ECR 1974.
  16. Orzeczenie TS z 5 lutego 1987 r. w sprawie Denkavit Belgie NV v Belgian State, 145/85, ECR 1987.
  17. Orzeczenie TS z 6 kwietnia 1995 r. w sprawie Societe metallurgique de Normandie v Komisja WE, T-147 /89, ECR 1995, s. II-1057.
  18. Orzeczenie TS z 9 lutego 1984 r. w sprawie Acciaierie e Ferriere Busseni SpA v. Komisja WE, 284/82, ECR 1984.
  19. Orzeczenie z 1 października 1985 r. w sprawie OBEA v SA Nicolas Corman et fi, 125/83, ECR 1985.
  20. Orzeczenie z 11 lipca 1985 r. w sprawie Komisja WE v Republika Włoska, 101/84, ECR 1985.
  21. Orzeczenie z 13 grudnia 1979 r. w sprawie Firma Milch-, Fett- und Eierkontor GmbH v Bundesanstalt fur landwirtschaftliche Marktordnung, 42/79, ECR 1979.
  22. Orzeczenie z 13 lipca 1985 r. w sprawie NV De Jong Verenigde et Cooperatieve Melkprodukten Bedrijven „Domo-Bedum" GA v Voedselvoorzienings in- en verkoopbureau (VIB), 20/84, ECR 1985.
  23. Orzeczenie z 15 grudnia 1994 r. w sprawie Bayer AG v Komisja WE, C-195/91 P, ECR 1994, s. I-5619.
  24. Orzeczenie z 17 września 1986 r. w sprawie Komisja WE v Republika Grecka, 70/86, ECR 1986.
  25. Orzeczenie z 18 listopada 1970 r. w sprawie Komisja WE v. Włochy, 8/70, ECR 1970.
  26. Orzeczenie z 18 marca 1993 r. w sprawie Firma Molkerei-Zentrale Sud GmbH & Co. KG v Bundesanstalt fur landwirtschaftliche Markfordnung, C-50/92, ECR 1993, s. 1-1035.
  27. Orzeczenie z 27 października 1987 r. w sprawie Ioannis Theodorakis Viomichania Elaiou AE v Grecja, 109/86, ECR 1987.
  28. Orzeczenie z 5 maja 1970 r. w sprawie Komisja WE v Królestwo Belgii, 77 /69, ECR 1970.
  29. Orzeczenie z 6 lipca 2000 r. w sprawie Komisja WE v. Belgia, C-236/99, ECR 2000, s. I-5657.
  30. Parker M.D., Force Majeure in EC Law [w:] E. McKendrick (red.), Force Majeure and Frustration of Contract, Lloyd's of London Press, Londyn 1991.
  31. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/1999 z 15 kwietnia 1999 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych, Dz. Urz. L 1 02 z 17.4.1999.
  32. Rozporządzenie Rady nr 1408/71 z 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, Dz. Urz. L 149 z 5.7.1971.
  33. Rozporządzenie Rady nr 291 3/9 2 z 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, Dz. Urz. L 302 z 19.10.1992.
  34. Sobczyk M., Pojęcie siły wyższej (force majeure) w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, „Kwartalnik Prawa Publicznego” 2001, nr 4.
  35. Sobczyk M., Siła wyższa w rzymskim prawie prywatnym, Wydawnictwo "Dom Organizatora", Toruń 2005.
  36. Thomson J., Force Majeure: the Contextual Approach of the Court of Justice, „Common Market Law Review” 1987, nr 24.