Źródła prawa, kompetencje organów Wspólnot Europejskich w zakresie tworzenia prawa, stosowanie prawa wspólnotowego

Abstrakt

Tworzenie struktur międzynarodowych nie jest, wedle zasady [subsydiarności sformułowanej w art. 5 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską] celem samym w sobie, lecz musi być w każdym swym fragmencie, w tym i w tworzeniu prawa, uwarunkowane konkretnymi interesami państw członkowskich i ich społeczeństw. Z takiego punktu widzenia organy międzynarodowe rysują się jako narzędzia osiągania przez zbiorowość państw tych celów, które są im wspólne i których na własną rękę nie mogłyby osiągnąć. Prawo pochodne (wtórne) jest w konsekwencji narzędziem realizacji tychże celów i tylko w tych, akceptowanych przez państwa członkowskie granicach, może czy powinno się rozwijać.

[Układ Europejski] mówi o zapewnieniu zgodności polskiego prawa (w dziedzinach w nim wymienionych) z prawem wspólnotowym, nie precyzuje jednak metod osiągania takiej zgodności. Należy przeto przyjąć, że w zakresie wyboru metod strona polska pozostaje swobodna. Chodzi bowiem o ostateczny wynik, a nie o drogi do niego prowadzące. W zależności od potrzeb możliwe są więc różne rozwiązania, a więc i różne stopnie zbliżania prawa polskiego do prawa wspólnotowego.

The creation of international structures is not, according to the principle [of subsidiarity as formulated in Article 5 of the Treaty establishing the European Community] an end in itself, but must be conditioned in every part, including law-making, by the specific interests of the Member States and their societies. From such a point of view, international bodies are drawn as instruments for the achievement by a collective of states of those objectives which they share and which they could not achieve on their own. Derivative (secondary) law is consequently a tool for achieving these objectives and only within these, accepted limits, can or should it develop.

[The Europe Agreement] speaks of ensuring the conformity of Polish law (in the areas listed therein) with Community law, but does not specify the methods of achieving such conformity. It must therefore be assumed that the Polish side remains free in its choice of methods. This is because it is about the final outcome, not the paths leading to it. Depending on the needs, different solutions are therefore possible, and thus different degrees of approximation of Polish law to Community law.