Prawo europejskie inspiracją dla dogmatyki prawa cywilnego

Abstrakt

Cechą charakterystyczną usługi turystycznej [o której mowa w dyrektywie 90/314 dotyczącej umowy o podróż] jest też potencjalne zróżnicowanie jej treści, powodujące, że pakiet świadczeń kształtuje się bardzo różnie w każdym przypadku. Treść umowy indywidualnej (a nie przepis prawa) jest tu w znacznie wyższym stopniu, niż przy wielu innych umowach typowych, wyznacznikiem treści i przedmiotu świadczeń konkretyzujących stosunek prawny; a przecież chodzi z reguły o umowę pozbawioną negocjacji, o czysto adhezyjnym charakterze. Umowa o usługi turystyczne jest więc transakcją, gdzie "więcej" (w sensie zaspokojenia zindywidualizowanych potrzeb) zależy od pojedynczej umowy, ale zarazem mniej od samego klienta w zakresie negocjacji tej umowy. To więc, co z punktu widzenia dyrektywy 93/314 "jest" umową o podróż, z punktu widzenia jurydycznego "bywa" zróżnicowanym pakietem umów nazwanych i nienazwanych.

"Korzystanie" [z nieruchomości przez określony czas w roku, które reguluje dyrektywa 94/47] jest uprawnieniem pojawiającym się na tle różnych typów praw i umów leżących u jej genezy. Zróżnicowanie jest tak duże, że możemy tu mieć do czynienia z prawami rzeczowymi (różnych rodzajów) lub obligacyjnymi (w ich obrębie z rozmaitymi uprawnieniami wchodzącymi do poszczególnych typów umów nazwanych).

A characteristic feature of a travel service [as referred to in Directive 90/314 on the travel contract] is also the potential variation in its content, resulting in the package of benefits being shaped very differently in each case. The content of the individual contract (and not the legal provision) is, in this case, to a much higher degree than in many other typical contracts, the determinant of the content and object of the services forming the legal relationship; and yet this is generally a non-negotiable, a pure adhesion contract. The travel contract is thus a transaction where 'more' (in the sense of satisfying individualised needs) depends on the single contract, but at the same time less on the clients themselves in terms of contract negotiation. Thus, the document which, from the point of view of Directive 93/314, 'is' a travel contract, from the jurisprudential point of view 'happens to be' a diverse package of named and unnamed contracts.

The “use' [of real property for a certain period of time per year, as regulated by Directive 94/47] is an entitlement that appears against the background of the various types of rights and contracts underlying its genesis. The diversity is such that we may be dealing here with rights in rem (of various types) or rights in obligations (within these, with various entitlements falling into the various types of named contracts).