Sytuacja ofiar przestępstw w postępowaniu karnym w świetle standardów Unii Europejskiej

Abstrakt

Autorka artykułu przedstawia regulacje zawarte w ramowej decyzji o statusie ofiar w postępowaniu karnym przyjęte przez Radę Unii Europejskiej 15 marca 2001, które weszły w życie tydzień później. Autorka charakteryzuje tło rozwiązań przedstawiając rezultaty spotkań Rady Europejskiej w Tampere w 1999 r. oraz raport Europejskiej Komisji ds. wdrożenia Traktatu Amsterdamskiego o wolności, bezpieczeństwie i sprawiedliwości pt. „Ofiary przestępstw w Unii Europejskiej: uwagi o standardach i działalności.” Autorka przedstawia definicje podstawowych pojęć zawartych w decyzji (art. 1), postanowienia dotyczące prawa do szacunku i uznania (art. 2), prawa do bycia wysłuchanym i do przedstawiania dowodów (art. 3), prawa do uzyskiwania informacji (art. 4), gwarancji w zakresie komunikowania się (art. 5), pomocy dla ofiar (art. 6), wydatków ofiar w związku z postępowanie karnym (art. 7), prawa do ochrony (art. 8), prawa do kompensacji w trakcie postępowania karnego (art. 9), regulacje dotyczące mediacji penalnej w trakcie postępowania karnego (art. 10), ofiar mieszkających w innym państwie członkowskim (art. 11), współpracy pomiędzy państwami członkowskimi (art. 12), specjalistycznych służb i organizacji wspierania ofiar (art. 13), szkoleń dla personelu włączonego w postępowanie lub mającego kontakt z ofiarami z innych względów (art. 14) oraz praktycznych warunków w odniesieniu do pozycji ofiar w postępowaniu (art. 15).