Odpowiedzialność dyscyplinarna w sporcie na tle pokrewnych rozwiązań prawnych

Abstrakt

Analiza ust. 1 art. 37 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej, prowadzi do konstatacji, że prawo do określania "reguł technicznych i dyscyplinarnych", których naruszenie ma skutkować ponoszeniem odpowiedzialności dyscyplinarnej, przysługuje polskim związkom sportowym. Niemożliwe jest zatem kreowanie zasad ponoszenia odpowiedzialności dyscyplinarnej przez związki sportowe, które nie mają charakteru "polskiego" związku sportowego.

W nowej ustawie z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obowiązującej od 1 stycznia 2004 r., nie ma ani zapisu, który przewidywałby właściwość sądów administracyjnych w sprawach dyscyplinarnych, ani też zapisu, który generalnie wyłączałby taką właściwość. Trudno ocenić, jakie jest faktyczne znaczenie takiej zmiany legislacyjnej dla kwestii zaskarżalności orzeczeń dyscyplinarnych do sądów administracyjnych. Moim zdaniem, należy kierować się w tej materii domniemaniem właściwości sądów powszechnych, wyrażonym w art. 177 konstytucji, a przypadki obalenia tego domniemania powinny mieć umocowanie ustawowe.

An analysis of Article 37 (1) of the Act of January 18, 1996 on physical culture leads to the conclusion that the right to define the “technical and disciplinary rules,” the violation of which is to result in disciplinary responsibility, is vested in Polish sports associations. It is therefore impossible for sports associations that are not “Polish” sports associations to create rules for bearing disciplinary responsibility.

The new Act of August 30, 2002 - Law on proceedings before administrative courts, which has been in effect since January 1, 2004, contains no provisions either establishing the jurisdiction of administrative courts over disciplinary matters, or generally excluding such jurisdiction. It is difficult to assess the actual relevance of such a legislative change to the issue of the appealability of disciplinary rulings to administrative courts. In my opinion, the presumption of jurisdiction of common courts of law, as expressed in Article 177 of the Constitution, should be applied in this matter, and any rebuttal of this presumption should be based on law.